ผลการค้นหา

ใจเมือง

หมายถึงว. ศูนย์กลางของเมือง, กลางเมือง เช่น เกิดเรื่องที่กลางใจเมือง.

วัวลืมตีน

หมายถึง(สำ) น. คนที่ได้ดีแล้วลืมฐานะเดิมของตน.

ปรากรม

หมายถึง[ปะรากฺรม] น. ความเพียร, ความบากบั่น. (ส.).

ใจบาป,ใจบาปหยาบช้า

หมายถึงว. มีใจฝักใฝ่ในทางชั่วร้าย.

ประธาน

หมายถึงน. ความเพียร มี ๔ อย่าง คือ ๑. สังวรประธาน เพียรระวังไม่ให้บาปเกิดขึ้นในสันดาน ๒. ปหานประธาน เพียรละบาปที่เกิดขึ้นแล้ว ๓. ภาวนาประธาน เพียรให้กุศลเกิดขึ้นในสันดาน ๔. อนุรักขนาประธาน เพียรรักษากุศลที่เกิดขึ้นแล้วไม่ให้เสื่อม. (ส. ปฺรธาน; ป. ปธาน).

กระง่อนกระแง่น

หมายถึงว. คลอนแคลน, ไม่แน่น, ไม่มั่นคง, ง่อนแง่น ก็ว่า.

ง่อกแง่ก

หมายถึงว. โยกคลอนไปมา, ไม่แน่น, ไม่มั่นคง.

ง่อนแง่น

หมายถึงว. คลอนแคลน, ไม่แน่น, ไม่มั่นคง, กระง่อนกระแง่น ก็ว่า.

เป็นล่ำเป็นสัน

หมายถึงว. เป็นหลักฐานมั่นคง, เป็นชิ้นเป็นอัน, เป็นจริงเป็นจัง.

ข้าวสาร

หมายถึงน. ข้าวเปลือกที่สีซ้อมจนเหลือแต่เมล็ดขาวดีแล้ว.

โอนเอน

หมายถึงว. เอนไปเอนมา, ไม่มั่นคง, ไม่แน่นอน.

ธิติ

หมายถึง(แบบ) น. ความทรงไว้, ความมั่นคง, ปัญญา. (ป.).