ผลการค้นหา

เผื่อแผ่

หมายถึงก. เอื้อเฟื้อ, เจือจาน, ให้ประโยชน์แก่ผู้อื่นด้วยความโอบอ้อมอารี, แผ่เผื่อ ก็ว่า.

บุญญาภินิหาร

หมายถึงน. ความปรารถนาอันแรงกล้าในความดี, บุญที่ให้สำเร็จได้ตามความปรารถนา. (ป. ปุญฺาภินิหาร).

ลาภงอก

หมายถึง(กฎ) น. ผลประโยชน์ที่ได้รับเพิ่มขึ้น.

หิตประโยชน์

หมายถึง[หิตะปฺระโหฺยด] น. ประโยชน์เกื้อกูล.

ประลัย

หมายถึงน. ความตาย, ความฉิบหาย, ความป่นปี้, ความย่อยยับไป. (ส. ปฺรลย; ป. ปลย).

กามคุณ

หมายถึงน. สิ่งที่น่าปรารถนามี ๕ ประการ คือ รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส; ความปรารถนาในเมถุน. (ป., ส.).

ประณิธาน

หมายถึงน. การตั้งความปรารถนา. (ส. ปฺรณิธาน; ป. ปณิธาน).

สารัตถประโยชน์

หมายถึงน. ประโยชน์ที่เป็นแก่นสาร, สารประโยชน์ ก็ว่า.

เอาเปรียบ,เอารัดเอาเปรียบ

หมายถึงว. รู้มาก, พยายามให้ได้ประโยชน์มากกว่า.

ประณิธิ

หมายถึงน. การตั้งความปรารถนา. (ส. ปฺรณิธิ; ป. ปณิธิ).

วิบัติ

หมายถึงน. พิบัติ, ความฉิบหาย, ความหายนะ, ความเป็นอัปมงคล, เช่น ทรัพย์สมบัติวิบัติ; ความเคลื่อนคลาด, ความผิด, เช่น อักขราวิบัติ. ก. ฉิบหาย เช่น ขอจงวิบัติทันตาเห็น. (ป., ส. วิปตฺติ).

อรรถกร

หมายถึง[อัดถะกอน] ว. ให้ประโยชน์, เป็นประโยชน์. (ส. อรฺถกร).