ผลการค้นหา

กั่น

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. ดุ.

กาง

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นคาง. (ดู คาง ๒).

กางของ

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นปีบ. (ดู ปีบ ๑).

กาด

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ตลาด.

ก๊าน

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. ค้าน, แพ้, สู้ไม่ได้, เช่น ก๊านพ่ายหนี.

กาเปี้ยด

หมายถึง(ถิ่น) น. ต้นหนอนตายหยาก. (พจน. ๒๔๙๓).

กินดิบ

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ชื่อกล้วยพันธุ์หนึ่ง.

กูด

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน, ปักษ์ใต้) ว. หงิก เช่น ผักกูด คือ ผักยอดใบหงิก.

เกิบ

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) น. เกือก.

เกี๋ยง

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. เดือนแรกของปีนับทางจันทรคติ คือ เดือนอ้าย.

แกแล

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. กาแล, ชื่อไม้เครื่องเรือนที่ต่อจากปั้นลมทั้ง ๒ ด้านไปไขว้กัน อยู่ตอนบนสุดของหลังคาที่ยื่นจากจั่ว อาจสลักลวดลายตามแต่จะเห็นงาม, บางถิ่นเรียก กะแล.

ขด

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. ขยด, เขยิบ, กระเถิบ.