ค้นเจอ 327 รายการ

หน้าเบ้

หมายถึงน. หน้าที่แสดงอาการผิดหวัง ไม่เห็นด้วย ไม่พอใจ หรือ เจ็บปวดเป็นต้น.

วิมลาก

หมายถึง[วิมะ-] (โบ) ว. มากยิ่ง.

สัทธาธิกะ

หมายถึงน. ผู้ยิ่งด้วยศรัทธา. (ป.).

ลำ

หมายถึง(โบ) ว. ลํ้า, ยิ่ง, ล้น.

เอาการ

หมายถึงว. ยิ่งกว่าธรรมดา เช่น สูงเอาการ.

เลอเลิศ

หมายถึงว. เลิศยิ่ง, เลิศเลอ ก็ว่า.

บีฑา

หมายถึง[-ทา] (แบบ) ก. เบียดเบียน, บีบคั้น, รบกวน, เจ็บปวด. (ส. ปีฑา).

สาหัสสากรรจ์

หมายถึงว. แสนสาหัส, ร้ายแรงมาก, คอขาดบาดตาย, เช่น ได้รับทุกข์ทรมานอย่างสาหัสสากรรจ์, โดยปริยายหมายความว่า ลำบากยิ่ง เช่น ทางนี้ทุรกันดารสาหัสสากรรจ์ บุกป่าฝ่าดงอย่างสาหัสสากรรจ์.

ไข่ในหิน

หมายถึง(สำ) น. ของที่ต้องระมัดระวังทะนุถนอมอย่างยิ่ง.

บังควร

หมายถึงว. ควรอย่างยิ่ง, เหมาะอย่างยิ่ง, (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น ไม่บังควร หาเป็นการบังควรไม่.

อธิ

หมายถึงคำนำหน้าคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต แปลว่า ยิ่ง, ใหญ่, เช่น อธิปัญญา = ปัญญายิ่ง. (ป., ส. = ยิ่ง, ใหญ่, ทับ).

ทรมาทรกรรม

หมายถึง[ทอระมาทอระกำ] (ปาก) ก. ทำให้ทนทุกข์ทรมานไม่รู้จักจบจักสิ้น, ทำให้ทนทุกข์ทรมานอย่างยืดเยื้อ.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ