ตัวกรองผลการค้นหา
ไทยหลง
หมายถึงน. วิธีเขียนหนังสือลับของโบราณอย่างหนึ่ง.
แขม
หมายถึง[ขะแม] น. คนเขมร, เขียนเป็น แขมร์ ก็มี.
อาชญาบัตร
หมายถึง[อาดยาบัด, อาดชะยาบัด] (กฎ) น. ใบอนุญาตซึ่งพนักงานเจ้าหน้าที่ออกให้แก่ผู้รับอนุญาตเพื่อใช้ประกอบการอาชีพบางอย่างตามเขตที่กำหนด.
หัวทึบ
หมายถึงว. โง่มาก เช่น เด็กคนนี้หัวทึบ สอนอย่างไร ๆ ก็ไม่เข้าใจ.
รูปพรรณสัณฐาน
หมายถึงน. รูปร่างลักษณะ เช่น เขามีรูปพรรณสัณฐานอย่างไร สูงหรือต่ำ ดำหรือขาว.
บทบรรณาธิการ
หมายถึงน. ข้อเขียนที่บรรณาธิการหรือนักเขียนชั้นนำเขียนเพื่อแสดงความคิดเห็นอันเป็นแนวของหนังสือนั้น ๆ, บทนำ ก็ว่า.
ลาออก
หมายถึงก. ขออนุญาตให้พ้นจากสภาพที่ดำรงอยู่ เช่น ลาออกจากการเป็นกรรมการ นักเรียนลาออกจากโรงเรียน.
ขอประทาน
หมายถึงก. ขอสิ่งของ, ขออนุญาต, (มักใช้นำหน้าคำที่พูดกับผู้ใหญ่).
ปัจฉิมลิขิต
หมายถึง[ปัดฉิม-] น. “เขียนภายหลัง” คือหนังสือที่เขียนเพิ่มเติมลงท้ายเมื่อเซ็นชื่อแล้ว, ใช้อักษรย่อว่า ป.ล.
แห้
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงหมาคำราม, เขียนเป็น แฮ่ ก็มี.
อัตชีวประวัติ
หมายถึงน. ประวัติชีวิตที่เจ้าของเขียนหรือเล่าด้วยตนเอง.
แผนผัง
หมายถึงน. แบบที่เขียนย่อหรือขยายจากของต่าง ๆ เช่นตึก เรือน.