ผลการค้นหา

กระซวย,-กระซวย

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระซิก เป็น กระซิกกระซวย.

กระซับ

หมายถึงน. ชื่อพนักงานพวกหนึ่งในเรือเดินทะเล มีหน้าที่รักษาพัสดุตลอดจนสินค้าทั่วไปในระวางเรือด้วย เรียกเต็มว่า กระซับปากเรือ.

กระซาบ

หมายถึง(กลอน) ก. พูดเบา ๆ เช่น ค่อยกระซาบคำเกลี้ยง. (ลอ), นิยมใช้เข้าคู่กับคำ กระซิบ เป็น กระซิบกระซาบ.

กระซิบกระซาบ

หมายถึงก. บอกความหรือคุยกันด้วยเสียงเบา ๆ เพื่อไม่ให้ผู้อื่นได้ยิน.

กระเซ,-กระเซ

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระโซ เป็น กระโซกระเซ.

กระเซ็น

หมายถึงก. อาการที่ของเหลวเช่นนํ้าเป็นต้นกระเด็นเป็นฝอย.

กระเซอ

หมายถึงว. เซ่อเซอะ, เร่อร่า, เช่น ผัวเขาจริง ๆ วิ่งกระเซอ. (รามเกียรติ์ พลเสพย์), นิยมใช้เข้าคู่กับคำ กระเซอะ เป็น กระเซอะกระเซอ.

กระเซ้า

หมายถึงก. พูดรบเร้า, พูดเย้าแหย่.

กระเซิง

หมายถึงว. ยุ่งเหยิง, รุงรัง, เช่น ผมเป็นกระเซิง, เซิง ก็ว่า.

กว่างโซ้ง

หมายถึงดู กว่าง.

กะโซ้

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. เครื่องวิดนํ้ารูปร่างคล้ายเรือครึ่งท่อน, โชงโลง.

กันแซง

หมายถึงน. กระแชง เช่น หลังคากันแซง. (พงศ. ร. ๓/๘).