ผลการค้นหา

ห่ากิน

หมายถึงก. ตายเพราะโรคระบาดอย่างร้ายแรง เช่น โรคลงราก (อหิวาตกโรค) กาฬโรค.

นันทปักษี

หมายถึงน. ชื่อโรคเด็กอย่างหนึ่ง.

อายุรกรรม

หมายถึงน. การรักษาโรคทางยา.

ดวงเดือน

หมายถึง(ราชา) น. โรคกลาก.

ยาตนา

หมายถึง[-ตะนา] น. ความเจ็บปวด, การทรมาน. (ป., ส.).

วินิปาติก

หมายถึงน. ผู้ตกอยู่ในอบาย, ผู้ถูกทรมาน. (ป.).

ขม่อมบาง

หมายถึง(สำ) ว. เจ็บป่วยง่าย เช่น เขาเป็นคนขม่อมบาง ถูกนํ้าค้างหน่อยก็เป็นหวัด, กระหม่อมบาง ก็ว่า.

หูหนาตาโต,หูหนาตาเล่อ

หมายถึงน. ชื่อโรคเรื้อน.

พุงโร

หมายถึงน. พุงโตด้วยเป็นโรค.

สภากาชาด

หมายถึงน. องค์การพยาบาลและบรรเทาทุกข์.

ไข้

หมายถึงน. ความเจ็บป่วย เช่น ไข้จับสั่น ไข้ทรพิษ ไข้หวัด ไข้หวัดใหญ่; อาการที่มีอุณหภูมิของร่างกายผิดจากระดับปรกติเนื่องจากความเจ็บป่วย. (อ. fever, pyrexia, pyrexy).

ผีห่า

หมายถึง(ปาก) น. ผีจำพวกหนึ่งถือกันว่าทำให้เกิดโรคระบาดอย่างร้ายแรงเช่น อหิวาตกโรค กาฬโรค, เรียกโรคเช่นนั้นว่า โรคห่า.