ผลการค้นหา

ออกสิบสองภาษา

หมายถึงน. เรียกเพลงที่บรรเลงต่อท้ายเพลงแม่บทโดยนำเพลงที่บรรเลงออกสำเนียงภาษาของชาติอื่น ๆ มารวมกันเข้าเป็นชุด มี ๑๒ ภาษา ว่า เพลงออกสิบสองภาษา.

ภารดี

หมายถึง[พาระ-] น. ถ้อยคำ, คำพูด, ภาษา. (ส. ภารติ).

เบียดแว้ง

หมายถึงก. เฉลี่ยมาแห่งละเล็กละน้อย, เบียกบ้าย ก็ใช้.

คำ

หมายถึงน. เสียงพูด, เสียงที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง ๆ, เสียงพูดหรือลายลักษณ์อักษรที่เขียนหรือพิมพ์ขึ้นเพื่อแสดงความคิด โดยปรกติถือว่าเป็นหน่วยที่เล็กที่สุดซึ่งมีความหมายในตัว, ใช้ประกอบหน้าคำอื่นมีความหมายเช่นนั้น เช่น คำนาม คำกริยา คำบุรพบท; พยางค์ซึ่งเป็นส่วนย่อยของวรรคหรือบาทในฉันท์ แต่ละพยางค์ถือว่าเป็นคำหนึ่ง, ๒ วรรคของคำกลอน; ลักษณนามของเสียงพูด เช่น พูดคำหนึ่ง, ลักษณนามบอกจำพวกของเคี้ยวของกิน เช่น ข้าวคำหนึ่ง, ลักษณนามเรียก ๒ วรรคของคำกลอนว่า คำหนึ่ง.

เก็บหอมรอมริบ

หมายถึงก. เก็บรวบรวมไว้ทีละเล็กละน้อย.

คำ

หมายถึงน. ทองคำ เช่น หอคำ เชียงคำ.

ลลนา

หมายถึง[ละละ-] น. หญิงที่น่าเอ็นดู, ผู้หญิง. (ป., ส.).

เบียกบ้าย

หมายถึงก. เฉลี่ยมาแห่งละเล็กละน้อย, เบียดแว้ง ก็ใช้.

วกุละ

หมายถึง[วะกุละ] น. ต้นพิกุล. (ป.; ส. พกุล, วกุล).

องคุละ

หมายถึง[-คุละ] น. นิ้วมือ, นิ้วเท้า. (ป., ส.).

พรหมโคละ

หมายถึง[พฺรมมะโคละ] น. จักรวาล. (ส.).

บิตุละ,บิตุลา

หมายถึง(แบบ) น. ลุง, อา, (พี่น้องผู้ชายข้างพ่อ). (ป. ปิตุล).