ตัวกรองผลการค้นหา
กินปลิง
หมายถึงน. นกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
บุพวิเทหทวีป
หมายถึงน. ทวีปใหญ่อยู่ทางทิศตะวันออกของเขาพระสุเมรุ เป็นทวีป ๑ ใน ๔ ทวีป ได้แก่ อุตรกุรุทวีปหรืออุตรกุรูทวีป บุพวิเทหทวีป ชมพูทวีป และอมรโคยานทวีป.
กำมะหยี่
หมายถึงน. ชื่อดาวเรืองพันธุ์หนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
ตอดต่อ
หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
บ้องตะลา
หมายถึงน. งูชนิดหนึ่ง, ตะยองสะลา ก็ว่า. (พจน. ๒๔๙๓).
กระซุง
หมายถึงน. พนักงาน, ตำแหน่ง. (พจน). (เทียบ กระทรวง).
กะพ้อ
ช่างเหล็ก
ตาเรือ
หมายถึงน. ชื่อต้นไม้ยืนต้น. (พจน. ๒๔๙๓).
พระหิด
กาเปี้ยด
หมายถึง(ถิ่น) น. ต้นหนอนตายหยาก. (พจน. ๒๔๙๓).
จำแพรก
หมายถึงน. ชื่อไม้ยืนต้น. (พจน. ๒๔๙๓).