ผลการค้นหา

โฉ

หมายถึงก. ฟุ้งไป (ใช้แก่กลิ่นเหม็น).

อิ่ม

หมายถึงก. เต็มแล้ว, พอแล้ว, หายหิว, หายอยาก. ว. เบิกบาน, แช่มชื่น, เช่น หน้าอิ่ม.

รื้อไข้

หมายถึงก. หายไข้ใหม่ ๆ.

กลิ่น

หมายถึง[กฺลิ่น] น. สิ่งที่รู้ได้ด้วยจมูก คือ เหม็น หอม และอื่น ๆ, บางทีใช้หมายความว่า เหม็น เช่น ของสิ่งนั้นมีกลิ่น.

บำราศ

หมายถึง[บำราด] ก. หายไป, จากไป, พรากไป, ปราศจาก.

ปัดซาง

หมายถึงก. เสกเป่าให้ซางหาย.

กลบเกลื่อน

หมายถึงก. ทำให้เรื่องเลือนหายไป.

หืน

หมายถึงว. มีกลิ่นเหม็นอย่างกลิ่นนํ้ามันมะพร้าวเป็นต้นที่ทิ้งไว้นาน ๆ.

วัวหายล้อมคอก

หมายถึง(สำ) น. ของหายแล้วจึงจะเริ่มป้องกัน, เรื่องเกิดขึ้นแล้วจึงคิดแก้ไข.

ล้าสมัย

หมายถึงว. ไม่ทันหรือไม่เป็นไปตามสมัยที่กำลังนิยมกัน เช่น เขาเป็นคนล้าสมัย.

เหือดแห้ง

หมายถึงก. ค่อยแห้งหายไป, แห้งเหือด ก็ว่า.

หัวหายตะพายขาด

หมายถึง(สำ) ว. อาการที่ชอบเที่ยวเตลิดไปไม่อยู่ติดบ้าน บางทีก็ไม่กลับบ้านเลย คล้ายวัวควายที่เชือกตะพายขาดเที่ยวเตลิดไป.