ค้นเจอ 162 รายการ

กรด

หมายถึง[กฺรด] (ปาก) ว. ยิ่ง, มาก, เช่น ไวเป็นกรด ฉลาดเป็นกรด.

ทวัย

หมายถึง[ทะไว] (แบบ) น. หมวด ๒, ส่วนทั้ง ๒. (ป., ส.).

เวโรจน์

หมายถึงน. ความรุ่งเรือง, ความสุกใส. (ป.; ส. ไวโรจน).

คุณศัพท์

หมายถึง[คุนนะ-] (ไว) น. คำคุณ หรือ วิเศษณ์.

วัย,วัย-

หมายถึง[ไว, ไวยะ-] น. เขตอายุ, ระยะของอายุ, เช่น วัยเด็ก วัยหนุ่มสาว วัยชรา. (ป., ส. วย).

นามไธย

หมายถึง[นามมะไท] น. ชื่อตั้ง, ทินนาม (เช่นนามบรรดาศักดิ์). (ป. นามเธยฺย).

เฉื่อย

หมายถึง(เคมี) ว. ไม่เปลี่ยนไปง่ายโดยปฏิกิริยาเคมี, ไม่ไวต่อปฏิกิริยาเคมี.

วิทยากล

หมายถึงน. การแสดงที่อาศัยกลวิธีและความไวทำให้ผู้ชมสนเท่ห์.

กริยานุเคราะห์

หมายถึง(ไว) น. กริยาที่ใช้ช่วยกริยาอื่น เช่น คง จะ ถูก น่า, กริยาช่วย ก็ว่า.

คล้อยหลัง

หมายถึงว. ผ่านพ้นไปยังพอเห็นหลังไว ๆ เช่น เขาเพิ่งเดินคล้อยหลังไปไม่นาน.

คางทูม

หมายถึงน. โรคติดต่อที่เกิดจากเชื้อไวรัสทำให้ต่อมนํ้าลายบริเวณใต้หูอักเสบแล้วบวม.

เวรี

หมายถึงน. คนจองเวรกัน, ศัตรู. (ป.; ส. ไวรี).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ