ตัวกรองผลการค้นหา
เส้นทแยง
หมายถึงน. เส้นตรงที่ลากในแนวเอียงจากจุดหนึ่งถึงอีกจุดหนึ่ง.
ข้าวเบือ
หมายถึงน. ข้าวสารที่ตำละเอียด ใช้ประสมกับนํ้าแกงเพื่อให้นํ้าแกงข้น.
ลูกข้าว
หมายถึงน. รวงข้าวที่เกิดออกจากตอต้นข้าวที่เกี่ยวแล้ว.
ซอ
หมายถึงน. ตอไม้ไผ่ค่อนข้างยาวที่เหลืออยู่ที่กอ.
เบือ
หมายถึงน. ข้าวสารที่ตำประสมกับเครื่องแกงเพื่อให้นํ้าแกงข้น เรียกว่า ข้าวเบือ, เรียกสากไม้ที่ใช้ตำข้าวเบือหรือนํ้าพริกว่า สากกะเบือ, เรียกครกดินที่ใช้ตำข้าวเบือหรือนํ้าพริกว่า ครกกะเบือ.
ความยาวคลื่น
หมายถึงน. ความยาวระหว่างจุดใดจุดหนึ่งบนคลื่นลูกหนึ่งไปยังจุดในตำแหน่งเดียวกันบนคลื่นลูกถัดไป.
คลื่นใต้น้ำ
หมายถึง(สำ) น. เหตุการณ์ที่กรุ่นอยู่ภายใน แต่ภายนอกดูเสมือนสงบเรียบร้อย.
ตกใต้เถรเทวทัต
หมายถึง(สำ) ก. ตกนรกขุมตํ่าสุด.
ขีดเส้นใต้
หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของเครื่องหมายสัญประกาศ. (ดู สัญประกาศ).
ร่มธง
หมายถึงน. อำนาจคุ้มครอง เช่น ใต้ร่มธงไตรรงค์ ใต้ร่มธงไทย.
กินน้ำใต้ศอก
หมายถึง(สำ) ก. จำต้องยอมเป็นรองเขา, ไม่เทียมหน้าเทียมตาเท่า, (มักหมายถึงเมียน้อยที่ต้องยอมลงให้แก่เมียหลวง).
หมายถึงน. คลื่นในมหาสมุทรที่มีช่วงคลื่นยาวสมํ่าเสมอและยอดเรียบเคลื่อนตัวมาจากแหล่งกำเนิดที่อยู่ไกลมาก ชาวเรือถือเป็นสัญญาณบอกเหตุว่าจะเกิดพายุ.