ผลการค้นหา

พาดพิง

หมายถึงก. เกี่ยวโยงไปถึง เช่น ให้การพาดพิงถึงผู้อื่น.

ภาคียะ

หมายถึงว. ควรแบ่งเป็นส่วน, เป็นส่วน.

ลักทรัพย์

หมายถึง(กฎ) ก. ชื่อความผิดอาญาฐานเอาทรัพย์ของผู้อื่น หรือที่ผู้อื่นเป็นเจ้าของรวมอยู่ด้วยไปโดยทุจริต.

หัตถาจารย์

หมายถึงน. ผู้ฝึกช้าง, หมอช้าง, ควาญช้าง. (ป. หตฺถาจริย).

เลอลบ

หมายถึง(วรรณ) น. ผู้มีอำนาจเหนือผู้อื่น.

รู้หาญรู้ขลาด

หมายถึง(สำ) ก. กล้าในที่ควรกล้า กลัวในที่ควรกลัว.

กาลเทศะ

หมายถึง[กาละ-] น. เวลาและสถานที่; ความควรไม่ควร. (ส.).

ยกตนข่มท่าน

หมายถึง(สำ) ก. ยกย่องตัวเองและข่มผู้อื่น, พูดทับถมผู้อื่นแสดงให้เห็นว่าตัวเหนือกว่า.

ทักขิไณยบุคคล

หมายถึง[-ไนยะ-] น. บุคคลผู้ควรรับทักษิณา. (ป.).

วันทย,วันทย-

หมายถึง[วันทะยะ-] ว. ควรไหว้, ควรนอบนบ. (ส.).

ฝึกฝน

หมายถึงก. เพียรฝึก, พยายามฝึก, เช่นฝึกฝนตนเองให้ชำนาญในการเย็บปักถักร้อย.

แผ่เมตตา

หมายถึงก. ปรารถนาให้ผู้อื่นมีความสุข.