ตัวกรองผลการค้นหา
โฉ่
หมายถึงว. คลุ้ง, ฟุ้ง, (มักใช้แก่กลิ่นที่เน่าเหม็นหรือเรื่องราวที่ไม่ดี) เช่น เหม็นโฉ่.
คน
หมายถึงน. มนุษย์.
หมายถึงก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ ให้เข้ากัน.
คน เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
ฅน เป็นคำที่เขียนผิด ❌
โฉ
หมายถึงก. ฟุ้งไป (ใช้แก่กลิ่นเหม็น).
ญิบ
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ว. สอง เช่น ญิบพัน ว่า สองพัน, หญิบ ก็ใช้.
กลิ่น
หมายถึง[กฺลิ่น] น. สิ่งที่รู้ได้ด้วยจมูก คือ เหม็น หอม และอื่น ๆ, บางทีใช้หมายความว่า เหม็น เช่น ของสิ่งนั้นมีกลิ่น.
หืน
หมายถึงว. มีกลิ่นเหม็นอย่างกลิ่นนํ้ามันมะพร้าวเป็นต้นที่ทิ้งไว้นาน ๆ.
ภัณฑาคาร
หมายถึง[พันดาคาน, พันทาคาน] น. โรงไว้ของ, คลังเก็บของ. (ป.).
สุพรรณถัน
หมายถึง[สุพันนะ-] น. กำมะถัน.
โขง
หมายถึงว. กลิ่นเหม็นอย่างเนื้อเน่าที่ค้างหลายวัน, โขลง ก็ว่า.
ปริภัณฑ์
หมายถึง[ปะริพัน] น. บริภัณฑ์.