ตัวกรองผลการค้นหา
ฌาปนสถาน
หมายถึงน. ที่เผาศพ.
ฌ เฌอ
หมายถึงต้นไม้
สัชฌายะ
หมายถึงก. สังวัธยาย. (ป.; ส. สฺวาธฺยาย).
เพชฌฆาต
หมายถึง[เพ็ดชะคาด] น. เจ้าหน้าที่ประหารชีวิตนักโทษที่ต้องคำพิพากษาถึงที่สุดให้ประหารชีวิต. (ป. วชฺฌฆาตก).
มัชฌันติก,มัชฌันติก-
หมายถึง[มัดชันติกะ-] น. เวลาเที่ยงวัน, คู่กับ วิมัชฌันติก ว่า เวลาเที่ยงคืน. (ป.).
มัชฌิมชนบท
หมายถึงน. ในสมัยพุทธกาลหมายถึง ดินแดนส่วนกลางของประเทศอินเดียอันเป็นที่อยู่ของพวกอริยกะ เป็นถิ่นที่อุดมสมบูรณ์ เป็นที่ตั้งนครใหญ่ ๆ เป็นศูนย์กลางการปกครอง และเป็นที่ประชุมของนักปราชญ์ คณาจารย์ เจ้าลัทธิต่าง ๆ.
มัชฌิมวัย
หมายถึง[มัดชิมะ-, มัดชิมมะ-] น. วัยกลางคน.
มัชฌิมา
หมายถึงว. ปานกลาง, ไม่ยิ่งไม่หย่อน, เช่น พอเป็นมัชฌิมา. (ราชา) น. นิ้วกลาง เรียกว่า พระมัชฌิมา. (ป.; ส. มธฺยมา).
อัชฌัตติก,อัชฌัตติก-
หมายถึง[อัดชัดติกะ-] ว. ภายใน, เฉพาะตัว, ส่วนตัว, เช่น อัชฌัตติกปัญญา. (ป.).
อัชฌาจาร
หมายถึง[-จาน] น. ความประพฤติชั่ว, การล่วงมรรยาท, การละเมิดประเพณี. (ป.).
ฌ
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๑๒ นับเป็นพวกอักษรตํ่า.
ฌาปน,ฌาปน-
หมายถึง[ชาปะนะ-] น. การเผาศพ, การปลงศพ. (ป.).