ผลการค้นหา

ตะกละ

หมายถึง[-กฺละ, -กฺลาม] ว. มักกิน, กินไม่เลือก, เห็นแก่กิน, มักใช้รวมกันว่า ตะกละตะกลาม ก็มี, จะกละจะกลาม ก็ว่า, โดยปริยายหมายความว่า อยากได้มาก ๆ.

ตะกลาม

หมายถึง[-กฺละ, -กฺลาม] ว. มักกิน, กินไม่เลือก, เห็นแก่กิน, มักใช้รวมกันว่า ตะกละตะกลาม ก็มี, จะกละจะกลาม ก็ว่า, โดยปริยายหมายความว่า อยากได้มาก ๆ.

เก็บความ

หมายถึงก. เลือกเอาแต่ข้อความที่สำคัญ.

ตีป่า

หมายถึงก. ตีดะ, ตีไม่เลือก.

คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ

หมายถึง(สำ) น. คนรักมีน้อย คนชังมีมาก.

ชังฆ,ชังฆ-

หมายถึง[ชังคะ-] (แบบ) น. ชงฆ์, แข้ง. (ป., ส.).

เปสละ

หมายถึง[เปสะละ] ว. ที่มีศีลเป็นที่รัก. (ป.).

ยอดสร้อย

หมายถึงน. นางผู้เป็นที่รักยิ่ง.

ผีถึงป่าช้า

หมายถึง(สำ) ต้องยอมทำด้วยความจำใจหรือไม่มีทางเลือก.

ขะมักเขม้น เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

ขมักเขม้น เป็นคำที่เขียนผิด ❌

ปิย,ปิย-

หมายถึง[ปิยะ-] ว. ที่รัก, สำหรับประกอบหน้าศัพท์ต่าง ๆ เช่น ปิยบุตร หรือ ปิโยรส = ลูกที่รัก. (ป.).

ละกูมะนิส

หมายถึงน. คนที่รัก, คนที่ชอบใจ. (ช.).