ผลการค้นหา

รำโคม

หมายถึงน. การรำแบบหนึ่ง ผู้เล่นถือโคมรำเป็นท่าต่าง ๆ, เดิมเล่นเฉพาะในงานหลวง.

รำพัดชา

หมายถึงน. ท่ารำชนิดหนึ่งในพิธีคชกรรม.

ถวายกร

หมายถึงก. ไหว้เจ้านาย, รำให้เจ้านายชม.

รำวง

หมายถึงน. การรำโดยมีผู้เล่นจับคู่รำตามกันไปเป็นวง, แต่เดิมใช้โทนและร้องเพลงปรบมือให้จังหวะ เรียกว่า รำโทน ต่อมาภายหลังเพิ่มดนตรีประกอบด้วย.

นัจ

หมายถึง(แบบ) น. การฟ้อนรำ. (ป. นจฺจ).

รัมณีย,รัมณีย-

หมายถึง[รำมะนียะ-] ว. รมณีย์. (ป. รมณีย).

ทวอย

หมายถึง[ทะ-] น. ชื่อเพลงร้องรำอย่างหนึ่ง.

ธงไตรรงค์

หมายถึงน. ธงชาติไทย.

สยามรัฐ

หมายถึง[สะหฺยามมะ-] น. แคว้นไทย, ประเทศไทย.

ประเท้า

หมายถึงก. กิริยาที่ผู้รำใช้ส่วนหน้าของฝ่าเท้าแตะพื้นและยกขึ้นทันที, เป็นท่ารำท่าหนึ่ง.

ตรุษ,ตรุษไทย

หมายถึง[ตฺรุด] น. เทศกาลเนื่องในการสิ้นปี ตรุษไทยกำหนดตามจันทรคติ ตรงกับวันแรม ๑๕ คํ่า เดือน ๔.

ไพ่ผ่องไทย

หมายถึงน. ไพ่ตอง.