ผลการค้นหา

โลกย์,โลกยะ,โลกัย

หมายถึงว. ของโลก. (ส. โลกฺย).

มนุษย์อวกาศ

หมายถึงน. คนที่ฝึกจนมีความชำนาญเพื่อเดินทางออกนอกบรรยากาศของโลก.

โลกัตถจริยา

หมายถึง[โลกัดถะจะ-] น. ความประพฤติเป็นประโยชน์แก่โลก. (ป. โลก + อตฺถ + จริยา).

โลกุตร-

หมายถึง[โลกุดตะระ] ว. เหนือโลก, พ้นวิสัยของโลก, เช่น โลกุตรธรรม เรื่องโลกุตระ.

โลกุตระ

หมายถึง[โลกุดตะระ] ว. เหนือโลก, พ้นวิสัยของโลก, เช่น โลกุตรธรรม เรื่องโลกุตระ.

ลางเนื้อชอบลางยา

หมายถึงน. ยาอย่างเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง; (สำ) ของสิ่งเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง.

ภูดล

หมายถึงน. พื้นโลก, แผ่นดิน. (ส.).

เข้าหลัก

หมายถึงก. ถูกแบบ, ถูกตำรา, บางทีใช้ว่า เข้าหลักเข้าเกณฑ์.

โลกิย,โลกิย-,โลกิยะ,โลกีย์

หมายถึงว. เกี่ยวกับโลก, ทางโลก, ธรรมดาโลก, ของโลก, ตรงข้ามกับ โลกุตระ, เช่น โลกิยธรรม เรื่องโลกิยะ, โดยปริยายหมายถึงที่เกี่ยวกับกามารมณ์ เช่น เรื่องโลกีย์. (ป.; ส. เลากฺย).

สัมประหาร

หมายถึงน. การสู้รบกัน, การต่อสู้กัน. (ส. สมฺปฺรหาร; ป. สมฺปหาร).

ชีวโลก

หมายถึงน. โลกของสัตว์เป็น, ตรงข้ามกับ โลกผี; เหล่าสัตว์, มนุษยชาติ. (ส.).

กะตุด

หมายถึง(ปาก) น. ตะกรุด, บางทีเรียก กะตรุด ก็มี.