ผลการค้นหา

ยุคเข็ญ

หมายถึงน. คราวที่มีความเดือดร้อนลำเค็ญอย่างใหญ่หลวง.

งานหลวงไม่ให้ขาด งานราษฎร์ไม่ให้เสีย

หมายถึง(สำ) ทำงานไม่บกพร่องทั้งงานส่วนรวมและส่วนตัว, ใช้เพี้ยนว่า งานหลวงไม่ขาด งานราษฎร์ไม่เสีย ก็มี.

ปทุม

หมายถึงน. บัวหลวง, บัวก้าน. (ป.; ส. ปทฺม).

โมงครุ่ม

หมายถึงน. การเล่นมหรสพอย่างหนึ่ง มีในงานหลวง เช่นในพระราชพิธีโสกันต์เป็นต้น.

พินัย

หมายถึงน. เงินค่าปรับเป็นภาคหลวง. (ป., ส. วินย).

ปรัศว์

หมายถึง[ปะหฺรัด] น. ข้าง, สีข้าง; เรียกเรือนหลวงซึ่งอยู่ขนานทั้ง ๒ ข้างของเรือนหลวงหรือพระที่นั่งที่เป็นประธาน. (ส. ปารฺศฺว; ป. ปสฺส).

วัดหลวง

หมายถึง(ปาก) น. พระอารามหลวง, วัดที่พระเจ้าแผ่นดินทรงสร้าง หรือทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้เข้าจำนวนในบัญชีเป็นพระอารามหลวง.

วัดราษฎร์

หมายถึงน. วัดที่ได้รับพระราชทานที่วิสุงคามสีมา แต่มิได้เข้าบัญชีเป็นพระอารามหลวง.

ผูกภาษี

หมายถึง(โบ) ก. ว่าเหมาการเก็บภาษีไปทำเองแล้วให้เงินแก่หลวงตามสัญญา.

ตะพุ่น

หมายถึง(โบ) น. พวกคนหลวงที่ถูกเกณฑ์ให้เกี่ยวหญ้าเลี้ยงช้าง.

ปถวี

หมายถึง[ปะถะหฺวี] น. ท้ายเรือพิธี (เรียกเฉพาะเรือหลวง).

ปัทม,ปัทม-,ปัทม์

หมายถึง[ปัดทะมะ-, ปัด] น. ชื่อบัวหลวงพันธุ์หนึ่ง. (ดู บัว).