ค้นเจอ 357 รายการ

เรียนผูกต้องเรียนแก้

หมายถึง(สำ) ก. รู้วิธีทำก็ต้องรู้วิธีแก้ไข, รู้กลอุบายทุกทาง ทั้งทางก่อและทางแก้.

ปอง

หมายถึงน. เสาเตี้ย ๆ สำหรับผูกเท้าหลังของช้าง เช่น ผูกช้างยืนโรง ผูกช้างในการเล่นผัดช้าง เรียกว่า เสาปอง.

ชักซุงตามขวาง

หมายถึง(สำ) ก. ทำอะไรที่ไม่ถูกวิธีย่อมได้รับความลำบาก; ขัดขวางผู้มีอำนาจย่อมได้รับความเดือดร้อน.

ประหวัด

หมายถึงก. หวนคิดเพราะผูกใจอยู่.

ถือโกรธ

หมายถึงก. คุมแค้น, ผูกใจโกรธ.

กล่าวเกลี้ยง

หมายถึง(กลอน) ก. พูดเพราะ เช่น กล่าวเกลี้ยงไมตรีชวนชัก. (เสือโค).

เงื่อน

หมายถึงน. เชือกหรือเส้นด้ายเป็นต้นที่ผูกกันเป็นปม เช่น เงื่อนกระทกหรือเงื่อนกระตุก คือเงื่อนที่ผูกแล้วกระตุกออกได้ง่าย เงื่อนตาย คือเงื่อนที่ผูกแล้วแก้ยาก เงื่อนเป็น คือเงื่อนที่ผูกแล้วแก้ง่าย.

จงเกลียดจงชัง

หมายถึงก. ผูกใจเกลียดชังอย่างยิ่ง.

ทุ่นอวน

หมายถึงน. ทุ่นสำหรับผูกอวนไม่ให้จม.

ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น

หมายถึง(สำ) น. ลูกย่อมไม่ต่างกับพ่อแม่มากนัก.

ตาเจ้าชู้

หมายถึง(สำ) น. ตาที่แสดงอาการกรุ้มกริ่มเป็นเชิงทอดไมตรีในทางชู้สาว.

แถมพก

หมายถึงก. ให้สิ่งของตอบแทนเป็นไมตรี, แถมให้เป็นพิเศษ, เช่น แถมพกแก่ผู้มาซื้อของ.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ