ค้นเจอ 84 รายการ

ปริยานุช

หมายถึง[ปฺริยานุด] น. น้องที่รัก. (ส.).

ทวดน้อย

หมายถึงน. เรียกคนชั้นน้องของทวดว่า ทวดน้อย.

ภคินี

หมายถึง[พะ-] น. พี่หญิง, น้องหญิง. (ป., ส.).

ภาตา,ภาตุ

หมายถึงน. พี่ชายน้องชาย. (ป.; ส. ภฺราตฺฤ).

อาว

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. อาผู้ชาย, น้องชายของพ่อ.

เทวระ

หมายถึง[เทวะ-] (แบบ) น. พี่ผัว, น้องผัว. (ป.).

น้า

หมายถึงน. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.

ภาคิไนย

หมายถึง[-ไน] น. หลาน คือ ลูกของพี่สาวหรือน้องสาว, คู่กับ ภาติยะ ลูกของพี่ชายหรือน้องชาย. (ป. ภาคิเนยฺย; ส. ภาคิเนย).

เชษฐา

หมายถึง[เชดถา] (กลอน) น. พี่ชาย, คู่กับ กนิษฐา คือ น้องสาว.

สุดท้อง

หมายถึงว. ที่เกิดทีหลังเพื่อน เช่น ลูกคนสุดท้อง น้องสุดท้อง.

ภาติกะ

หมายถึงน. พี่ชายน้องชาย. (ป.; ส. ภฺราตฺฤ + ก).

พระยาเทครัว

หมายถึง(ปาก) น. ชายที่ได้หญิงเป็นภรรยาทั้งแม่ทั้งลูกหรือทั้งพี่ทั้งน้อง.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ