ผลการค้นหา

สิตามัน

หมายถึงครุฑ, ผู้มีหน้าสีขาว

ช้างสีปลาด

หมายถึง[-ปะหฺลาด] (กฎ) น. ช้างที่มีมงคลลักษณะอย่างหนึ่งอย่างใดใน ๗ อย่าง คือ ตาขาว เพดานปากขาว เล็บขาว ขนขาว พื้นหนังขาวหรือสีคล้ายหม้อใหม่ ขนหางขาว หรืออัณฑโกศขาวหรือสีคล้ายหม้อใหม่.

ซีด

หมายถึงว. ไม่สดใสเพราะสีจางไป เช่น รูปนี้สีซีด หน้าซีด, ขาวอย่างไม่มีนํ้านวล เรียกว่า ขาวซีด.

สกาว

หมายถึง[สะกาว] ว. ขาว, สะอาด, หมดจด.

เผือก

หมายถึงว. ขาวอย่างผิดปรกติ เช่น ควายเผือก.

ชุณห,ชุณห-

หมายถึง[ชุนหะ-] (แบบ) ว. ขาว, สว่าง. (ป.).

ผ้าใบกลอย

หมายถึงน. ผ้าขาวบางเนื้อแน่นละเอียด.

ฝรั่งมังค่า

หมายถึง(ปาก) น. ชนชาติผิวขาว.

หงอก

หมายถึง[หฺงอก] ว. ขาว (ใช้แก่ผมหรือหนวดเคราเป็นต้นที่เปลี่ยนจากสีเดิมเป็นสีขาว).

จ่าหน้า

หมายถึงก. เขียนบอกไว้ข้างหน้า เช่น จ่าหน้าซอง, เขียนบอกไว้ที่ต้นเรื่อง เช่น จ่าหน้าเรื่อง.

เปลื้องเครื่องสุกำศพ

หมายถึงก. เปลื้องผ้าขาวที่ห่อศพออกแล้วนำผ้าขาวนั้นและสิ่งปฏิกูลภายในโกศ เช่น กระดาษฟางไปเผาพร้อมบุพโพ แล้วเอาผ้าขาวอีกผืนหนึ่งห่อศพให้ใหม่.

โพลง

หมายถึง[โพฺลง] ว. สว่างแจ้ง, ลุกสว่าง, เช่น ไฟลุกโพลง สว่างโพลง; ใช้ประกอบกับคำ ขาว เป็น ขาวโพลง หมายความว่า ขาวมาก, ขาวทั่วทั้งหมด, (ใช้แก่ผม) เช่น ผมหงอกขาวโพลงไปทั้งหัว, โพลน ก็ว่า; ลักษณะที่เบิกกว้าง เช่น ตาลุกโพลง ลืมตาโพลง.