ค้นเจอ 265 รายการ

กะง้องกะแง้ง

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ว. คดไปคดมา, งอไปงอมา.

กะเตง ๆ

หมายถึงว. ลักษณะที่ไปอย่างไม่เรียบร้อยคล้ายกับมีของถ่วงอยู่ข้างหนึ่ง เช่น อุ้มลูกกะเตง ๆ พายเรือกะเตง ๆ, กะเตงเรง ก็ว่า, ลักษณะที่ไปอย่างเรื่อยเปื่อย เช่น วัน ๆ ได้แต่กะเตง ๆ ไปโน่นไปนี่.

กะเตงเรง

หมายถึงว. กะเตง ๆ.

ดีละ,ดีแล้ว

หมายถึงว. คำแสดงความพอใจก็ได้ คำแสดงความไม่พอใจเป็นเชิงประชดหรือแดกดันก็ได้.

กระจองงอง,กระจองงอง ๆ

หมายถึงว. เสียงร้องเช่นนั้นพร้อมตีฆ้องป่าวประกาศว่า กระจองงอง ๆ เจ้าข้าเอ๊ย.

เรือกระแชง

หมายถึงน. เรือบรรทุกชนิดหนึ่ง เล็กกว่าเรือเอี้ยมจุ๊น ท้องเรือกลมป้อม ใช้กระแชงทำเป็นประทุน.

โง่ง ๆ,โง่งเง่ง

หมายถึงว. โย่ง ๆ, อาการเดินก้าวยาว ๆ ของคนผอมสูง.

ประโดง

หมายถึงน. ลำน้ำขนาดเล็กที่ขุดจากลำน้ำขนาดใหญ่เพื่อชักน้ำเข้านาเข้าสวน เรียกว่า ลำประโดง, ลำกระโดง ก็ว่า.

ตระหง่อง,ตระหน่อง

หมายถึง[ตฺระ-] (โบ; กลอน) ก. จ้อง, คอยดู, เช่น ตาเรียมตระหง่องตั้ง ตาเรือ แม่ฮา. (ทวาทศมาส), เขียนเป็น ตรง่อง ก็มี เช่น อันว่าพระมหาสัตวก็ต้งงตาแลตรง่อง ซึ่งช้นนช่องมรรคา ที่มีผู้จะมาน้นน โสดแล. (ม. คำหลวง กุมาร), กระหง่อง หรือ กระหน่อง ก็ใช้.

หงองแหงง

หมายถึง[หฺงองแหฺงง] ก. ระหองระแหง, ไม่ลงรอยกัน.

เข้าโกศ

หมายถึงก. บรรจุศพลงในโกศ, ลงโกศ ก็ว่า.

เหลือง

หมายถึง[เหฺลือง] น. พริกเหลือง. (ดู เดือยไก่).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ