ผลการค้นหา

วิกัติการก

หมายถึง[วิกัดติ-] (ไว) น. คำที่อธิบายตำแหน่งของบทการกข้างหน้าให้ชัดเจนยิ่งขึ้น เช่น เด็กนักเรียนนอน เขาเดินมากับนายมีคนใช้, คำที่เป็นบทช่วยวิกตรรถกริยาและเรียงไว้หลังวิกตรรถกริยา “เป็น” หรือ “คือ” เช่น เขาเป็นนักกีฬา เขาคือนักกีฬา.

ศานติก,ศานติก-

หมายถึง[สานติกะ-] ว. ที่กำจัดเสนียดจัญไร. (ส.).

โชติก,โชติก-

หมายถึง[โชติกะ-] น. ผู้มีความรุ่งเรือง, ผู้มีความสว่างไสว. (ป.).

สิงหลก,สิงหลก-

หมายถึง[-หะละกะ-] น. ชาวสิงหล. ว. เกี่ยวกับเกาะสิงหล. (ส. สึหลก; ป. สีหลก).

กริตย,กริตย-

หมายถึง[กฺริดตะยะ-] (โบ; กลอน) ก. ทำ เช่น พระบาทสญไชยก็ชำระกริตยภิษิตสรรพางค์. (ม. คำหลวง มหาราช). (ส. กฺฤตฺย).

ครุก,ครุก-

หมายถึง[คะรุกะ-] (แบบ) ว. หนัก เช่น ครุกาบัติ ว่า อาบัติหนัก. (ป.).

อัสดร

หมายถึง[อัดสะดอน] น. ม้าดี. [ป. อสฺส (ม้า) + ตร (ยิ่งกว่า)].

อธิก,อธิก-

หมายถึง[อะทิกะ-, อะทิกกะ-] ว. ยิ่ง, เกิน, มาก, เพิ่ม, เลิศ, ใช้ว่า อธึก ก็มี. (ป., ส.).

ตรรกศาสตร์

หมายถึงน. ปรัชญาสาขาหนึ่งว่าด้วยการคิดหาเหตุผลว่าจะสมเหตุสมผลหรือไม่, ใช้ว่า ตรรกวิทยา ก็มี. (อ. logic).

นวก,นวก-,นวก-,นวกะ

หมายถึง[นะวะกะ-] น. ผู้ใหม่, ผู้อ่อน. (ป.). ว. ใหม่, อ่อน, เช่น พระนวกะ นวกภูมิ.

เผนิก

หมายถึง[ผะเหฺนิก] ก. เบิก.

ทำโทษ

หมายถึงก. ลงโทษ.