ผลการค้นหา

เวลา

หมายถึงน. ชั่วขณะความยาวนานที่มีอยู่หรือเป็นอยู่ โดยนิยมกำหนดขึ้นเป็นครู่ คราว วัน เดือน ปี เป็นต้น เช่น เวลาเป็นเงินเป็นทอง ขอเวลาสักครู่. (ป., ส.).

ลงเวลา

หมายถึงก. บันทึกเวลาที่มาทำงานและกลับบ้าน.

หล่อหลอม

หมายถึงก. อบรมบ่มนิสัยให้จิตใจโน้มน้าวไปในทางใดทางหนึ่ง เช่น หล่อหลอมจิตใจให้เป็นคนดี, หลอม ก็ว่า.

ตรีกาล

หมายถึงน. กาลทั้ง ๓ คือ อดีต ปัจจุบัน อนาคต, เวลาทั้ง ๓ คือ เช้า กลางวัน เย็น.

หัวที

หมายถึงน. เวลาแรก, เวลาที่เริ่มทำ, เวลาลงมือ.

ทฤษฎีบท

หมายถึงน. ข้อความที่พิสูจน์แล้วว่าเป็นจริง และใช้ในการอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ข้อความอื่นได้. (อ. theorem).

ยามิก

หมายถึงน. คนเฝ้ายาม, คนเฝ้ายามเวลากลางคืน. (ส.).

สมัย

หมายถึง[สะไหฺม] น. เวลา, คราว, เช่น สมัยโบราณ สมัยกลาง สมัยปัจจุบัน, มักใช้เข้าคู่กับคำ กาล เป็น กาลสมัย. (ป., ส.).

วอกแวก

หมายถึงว. อาการที่จิตใจไม่จดจ่อแน่วแน่อยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น เวลาฟังครูสอนมีสิ่งรบกวนทำให้จิตใจวอกแวก.

คริสตกาล

หมายถึงน. สมัยเมื่อพระเยซูยังมีพระชนม์อยู่.

ว้าวุ่น

หมายถึงก. สับสน เช่น จิตใจว้าวุ่น.

เพรง

หมายถึง[เพฺรง] ว. ก่อน, เก่า, เช่น แต่เพรงกาล.