ค้นเจอ 84 รายการ

เทพารักษ์

หมายถึงน. เทวดาผู้ดูแลรักษาที่แห่งใดแห่งหนึ่ง. (ส.).

บรรณารักษ์

หมายถึง[บันนารัก] น. บุคคลที่รับผิดชอบในการบริหารและดำเนินงานในห้องสมุด.

บริรักษ์

หมายถึง[บอริรัก] ก. ดูแล, รักษา, ปกครอง. (ส. ปริรกฺษ; ป. ปริรกฺข).

ปรักปรำ

หมายถึง[ปฺรักปฺรำ] ก. กล่าวโทษหรือให้การใส่ร้ายเกินความเป็นจริง.

ศุลการักษ์

หมายถึง[สุนละการัก] น. เจ้าหน้าที่รักษาศุลกากร.

รักแก้ว

หมายถึงน. น้ำรักผสมสมุกและขี้ผึ้ง เคี่ยวให้งวดจนจับเป็นก้อนเพื่อนำไปปั้นหรือกดลงในแม่พิมพ์ทำเป็นลวดลายต่าง ๆ.

รักข์,รักขา

หมายถึงก. รักษ์, รักษา. (ป.; ส. รกฺษ).

รักขสะ

หมายถึง[-ขะ-] น. รากษส. (ป.; ส. รากฺษส).

รักขิต

หมายถึงก. ระวัง, ดูแล, รักษา, (มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส) เช่น พุทธรักขิต ญาณรักขิต. (ป.).

รักดป

หมายถึง[-ดบ] น. ปลิง (สัตว์). (ส. รกฺตป; ป. รตฺตป).

รักยม

หมายถึงน. ของขลังอย่างหนึ่ง เป็นรูปตุ๊กตาเด็กเล็ก ๒ ตัว ทำด้วยไม้รักดอกและไม้มะยม เชื่อว่าทำให้เกิดเมตตามหานิยม.

รักษาการณ์

หมายถึงก. เฝ้าดูแลเหตุการณ์ เช่น มีทหารรักษาการณ์อยู่ตลอดเวลา. ว. ที่เฝ้าดูแลเหตุการณ์ เช่น ทหารรักษาการณ์ ยามรักษาการณ์.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ