ผลการค้นหา

เพกา

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Oroxylum indicum (L.) Kurz ในวงศ์ Bignoniaceae ฝักแบนยาวใหญ่มาก ฝักอ่อนทำให้สุกแล้วกินได้ เมล็ดใช้ทำยาได้.

มาติกา

หมายถึง[มาดติกา] น. บาลีที่เป็นแม่บท เช่น สวดมาติกา, แม่บท; เหมือง, ทางนํ้าไหล. (ป.; ส. มาตฺฤกา).

กฤษฎีกา

หมายถึง[กฺริดสะ-] น. แผลงมาจาก กติกา เช่น ก็รับพระกฤษฎีกากำหนดแห่งพระดาบสว่าสาธุแล. (ม. คำหลวง วนปเวสน์); (กฎ) บทกฎหมายซึ่งพระมหากษัตริย์ทรงตราขึ้น เพื่อใช้ในการบริหาร เรียกว่า พระราชกฤษฎีกา; ชื่อคณะกรรมการประกอบด้วยกรรมการร่างกฎหมายและกรรมการวินิจฉัยร้องทุกข์ รวมเรียกว่า คณะกรรมการกฤษฎีกา; (กฎ; โบ) พระราชโองการที่มีลักษณะเป็นกฎหมาย.

ขี้กา

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาเนื้ออ่อนหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Cucurbitaceae ผลกลมขนาดผลมะนาวถึงผลส้มเกลี้ยง สุกสีแดง เมล็ดสีเขียวแก่ มีเยื่อเป็นเมือก ๆ หุ้ม และมีรสขม เช่น ขี้กาแดง หรือ กระดึงช้างเผือก (Trichosanthes tricuspidata Lour.).

จังกา

หมายถึงน. ไม้ขาหยั่ง.

ชัลลุกา

หมายถึง[ชันลุกา] (แบบ) น. ปลิง. (ป. ชลุกา, ชลูกา; ส. ชลูกา).

ตูมกา

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้น ๒ ชนิดในสกุล Strychnos วงศ์ Strychnaceae คือ ตูมกาขาว หรือ มะตึ่ง (S. nux-blanda A.W. Hill) เมล็ดไม่เป็นพิษ, และ ตูมกาแดง หรือ แสลงใจ (S. nux-vomica L.) เมล็ดเป็นพิษ.

บาทุกา

หมายถึงน. รองเท้า. (ป., ส. ปาทุกา).

บุราณทุติยิกา

หมายถึง[บุรานะ-] น. เมียที่มีอยู่ก่อนบวช. (ป.).

ใบฎีกา

หมายถึงน. ตำแหน่งพระฐานานุกรมอันดับสุดท้ายรองจากสมุห์ลงมา.

ศังกา

หมายถึงน. ความสงสัย, ความลังเล. (ส.; ป. สงฺก).

สกา

หมายถึงน. เครื่องเล่นการพนันอย่างหนึ่งใช้ลูกบาศก์ทอดแล้วเดินตัวสกาตามแต้มลูกบาศก์. (เทียบทมิฬ บาสกา).