ตัวกรองผลการค้นหา
ผนิด
หมายถึง[ผะหฺนิด] ก. ปิดให้แน่น เช่น พอเขียนหมดเข้าผนิดปิดตรา. (อิเหนา).
บานกระทุ้ง
หมายถึงน. บานหน้าต่างที่ปิดงับและเปิดค้ำขึ้นได้.
เม้น
หมายถึงก. ปิดริม, พับริม, เม้ม ก็ว่า.
งับ
หมายถึงก. ปิดอย่างไม่สนิทหรือปิดอย่างไม่ลงกลอน เช่น งับประตู; อาการที่อ้าปากคาบหรือกัดโดยเร็ว.
นุ่งกระโจมอก
หมายถึงก. นุ่งผ้าถุงสูงปิดอก.
มิ้ม
หมายถึงก. เม้ม, ปิดริม, พับริม.
วินัยปิฎก
หมายถึง[วิไนยะปิดก, วิไนปิดก] น. ชื่อปิฎก ๑ ในพระไตรปิฎก.
กอเอี๊ยะ
หมายถึงน. ขี้ผึ้งปิดแผลชนิดหนึ่งแบบจีน. (จ.).
จั่นหับ
หมายถึงน. กรงดักสัตว์ ด้านหน้ามีประตูปิดเปิดได้.
แอด,แอด ๆ,แอ๊ด,แอ๊ด ๆ
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงเปิดหรือปิดประตูฝืด ๆ.
กระโจมอก
หมายถึงก. นุ่งผ้าสูงปิดอก. ว. อาการที่นุ่งผ้าสูงปิดอก ในความว่า นุ่งผ้ากระโจมอก.
ลงทอง
หมายถึงก. ปิดทองตามลวดลาย เช่น ลวดลายแกะไม้ลงทอง.