ผลการค้นหา

ฮื่อฉี่

หมายถึงน. ชื่ออาหารแบบจีนชนิดหนึ่ง ใช้หูปลาฉลามตุ๋น. (จ. ฮื่อฉี่ ว่า ครีบปลา).

ฮ

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๔๔ เป็นตัวสุดท้ายของพยัญชนะไทย เป็นพวกอักษรตํ่า.

ฮด

หมายถึง(ถิ่น) ก. รด, รดนํ้าให้; พิธีรดนํ้าเนื่องในการแต่งตั้งพระ.

ฮ้อ

หมายถึง(ปาก) ว. ดี. (จ.).

ฮัก,ฮัก,ฮัก ๆ

หมายถึงว. อาการที่หอบหรือสะอื้นถี่ ๆ เรียกว่า หอบฮัก ๆ สะอื้นฮัก ๆ.

ฮั่น

หมายถึงน. เรียกชนชาติโบราณกลุ่มใหญ่ที่มีภูมิลำเนาอยู่ในตอนกลางของทวีปเอเชีย. (อ. Hun; ส. หูณ).

ฮาม

หมายถึงว. รุ่ง, สว่าง, หาม ก็ว่า. (ข. พฺรหาม).

ฮินดู

หมายถึงน. ชื่อศาสนาหนึ่งที่เกิดในอินเดีย มีวิวัฒนาการมาจากศาสนาพราหมณ์, ผู้นับถือศาสนาฮินดู. ว. ที่เกี่ยวกับศาสนาฮินดู.

ฮึ

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความไม่พอใจหรือแปลกใจ.

ฮึด

หมายถึงก. กลับคิดมุ, กลับรวบรวมกำลังใจทำอย่างเอาจริงเอาจัง.

ฮึ่ม

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความไม่พอใจ; โดยปริยายหมายถึงการแสดงอาการขู่. ก. แสดงอาการโกรธหรือไม่พอใจ ทำท่าว่าจะลงโทษหรือต่อสู้กัน เช่น เดี๋ยวก็ฮึ่มเสียหรอก เขากำลังฮึ่มเข้าหากัน.

ฮือ

หมายถึงก. กรูกันเข้ามาหรือออกไป, แตกตื่นชั่วขณะ. ว. อาการที่ไฟไหม้ลุกลามอย่างรวดเร็ว ในความว่า ไฟลุกฮือ.