ค้นเจอ 105 รายการ

พิเชียร

หมายถึงน. เพชร. (ป. วชิร; ส. วชฺร).

ไพรำ

หมายถึงน. มณีอันมีค่า. (ทมิฬ ไพลำ ว่า เพชร).

เงี้ยว

หมายถึงว. คด เช่น แล้วลวงล่องอเงี้ยว. (นิ. เพชร).

กระปุ่มกระป่ำ,กระปุ่มกระปิ่ม

หมายถึงว. มีปุ่มป่ำมาก เช่น ดูกระปุ่มกระปิ่มตุ่มติ่มเต็ม. (นิ. เพชร).

พัชระ

หมายถึงน. เพชร. (ส. วชฺร; ป. วชิร).

น้ำไว

หมายถึงน. แสงของเพชรหรือพลอยที่พุ่งออกมาเร็วเมื่อเวลาถูกแสงไฟหรือแสงอาทิตย์.

เพชรร่วง

หมายถึงน. เพชรเม็ดเล็ก ๆ ที่เจียระไนแล้ว แต่ยังไม่ได้ทำเป็นเครื่องประดับหรือเครื่องใช้.

ละลานใจ

หมายถึงก. ตื่นใจ, วุ่นวายใจ, เช่น เห็นเพชรเม็ดงามละลานใจ.

กระต้อ

หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง เช่น กระต้อพลอดกิ่งพลับ. (เพชรมงกุฎ).

วชิร

หมายถึง[วะชิระ-] น. สายฟ้า; เพชร; อาวุธพระอินทร์. (ป.; ส. วชฺร).

เพชรลูก

หมายถึงน. เพชรที่เจียระไนให้มีเหลี่ยมมุมลักษณะต่าง ๆ เช่น เหลี่ยมเกสร เหลี่ยมกุหลาบ.

แก่นแก้ว

หมายถึงว. ยิ่งในทางที่เลว, เก่งในทางซุกซนหรือในทางไม่สู้ดี. (ถิ่น-พายัพ) น. เพชร.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ