ผลการค้นหา

ผนิด

หมายถึง[ผะหฺนิด] ก. ปิดให้แน่น เช่น พอเขียนหมดเข้าผนิดปิดตรา. (อิเหนา).

บานกระทุ้ง

หมายถึงน. บานหน้าต่างที่ปิดงับและเปิดค้ำขึ้นได้.

เม้น

หมายถึงก. ปิดริม, พับริม, เม้ม ก็ว่า.

งับ

หมายถึงก. ปิดอย่างไม่สนิทหรือปิดอย่างไม่ลงกลอน เช่น งับประตู; อาการที่อ้าปากคาบหรือกัดโดยเร็ว.

นุ่งกระโจมอก

หมายถึงก. นุ่งผ้าถุงสูงปิดอก.

มิ้ม

หมายถึงก. เม้ม, ปิดริม, พับริม.

วินัยปิฎก

หมายถึง[วิไนยะปิดก, วิไนปิดก] น. ชื่อปิฎก ๑ ในพระไตรปิฎก.

กอเอี๊ยะ

หมายถึงน. ขี้ผึ้งปิดแผลชนิดหนึ่งแบบจีน. (จ.).

จั่นหับ

หมายถึงน. กรงดักสัตว์ ด้านหน้ามีประตูปิดเปิดได้.

แอด,แอด ๆ,แอ๊ด,แอ๊ด ๆ

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงเปิดหรือปิดประตูฝืด ๆ.

กระโจมอก

หมายถึงก. นุ่งผ้าสูงปิดอก. ว. อาการที่นุ่งผ้าสูงปิดอก ในความว่า นุ่งผ้ากระโจมอก.

ลงทอง

หมายถึงก. ปิดทองตามลวดลาย เช่น ลวดลายแกะไม้ลงทอง.