ค้นเจอ 660 รายการ

ดุรงคี

หมายถึงน. ม้าตัวเมีย; คนขี่ม้า, ทหารม้า. (ป. ตุรงฺคี; ส. ตุรงฺคินฺ).

อัศวินม้าขาว

หมายถึง(สำ) น. ผู้ที่มาช่วยแก้ไขสถานการณ์ที่คับขันให้กลับดีขึ้น.

ตกม้าตาย

หมายถึง(สำ) ว. แพ้เร็ว, ยุติเร็ว, เรียกเต็มว่า สามเพลงตกม้าตาย.

ทอดสมอ

หมายถึงก. ทิ้งสมอลงไปในนํ้าเพื่อให้เรือจอดอยู่กับที่.

ผ่าปากม้า

หมายถึงก. เอาบังเหียนซึ่งทำด้วยเหล็กหรือไม้ใส่เข้าไปในปากม้า.

ม้าดีดกะโหลก

หมายถึง(สำ) ก. มีกิริยากระโดกกระเดกลุกลนหรือไม่เรียบร้อย (มักใช้แก่ผู้หญิง).

ม้าต้น

หมายถึงน. ม้าพระที่นั่งโดยเฉพาะ.

หนุ่มเหน้า

หมายถึง[-เน่า] (โบ) ว. กำลังสาว, กำลังหนุ่ม.

รวมพล

หมายถึงก. รวมกำลังพลเข้าด้วยกัน.

ทิ้ง ๆ ขว้าง ๆ

หมายถึงก. เอาใจใส่ดูแลบ้างไม่เอาใจใส่ดูแลบ้าง.

กินล้างกินผลาญ

หมายถึงก. กินครึ่งทิ้งครึ่ง, กินทิ้งกินขว้าง, กินอย่างสุรุ่ยสุร่าย.

กัณฐัศ,กัณฐัศว์

หมายถึง[กันถัด] น. ชื่อม้าตระกูลหนึ่ง, ในบทกลอนใช้เรียกม้าทั่วไป.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ