ผลการค้นหา

อุปกาศ

หมายถึง[อุปะกาด, อุบปะกาด] (กลอน) ก. แจ้งข่าว เรื่อง หรือข้อความ เช่น เขือไปอุปกาศแล้ว เขือมา. (ลอ), ร้องอุปกาศสารแก่กรุงสญชัยปิตุราช. (ม. ร่ายยาว หิมพานต์).

ศตัฆนี

หมายถึงดู ศต-, ศตะ.

ความชื้น

หมายถึง(วิทยา) น. ปริมาณไอนํ้าที่มีอยู่ในอากาศ.

ระเหย

หมายถึงก. อาการที่ของเหลวกลายเป็นไอ.

วิลิศมาหรา

หมายถึง(ปาก) ว. หรูหรา เช่น แต่งตัววิลิศมาหรา.

ศต,ศต-,ศตะ

หมายถึง[สะตะ-] น. ร้อย (๑๐๐). (ส.; ป. สต).

อุสุม

หมายถึงน. ไอ, ไออุ่น; ความร้อน; ฤดูร้อน, แผลงใช้เป็น อรสุม ก็มี เช่น อรสุมพล = กำลังไอนํ้า; ในไวยากรณ์เรียกเสียงพยัญชนะที่มีลมเสียดแทรกออกมาระหว่างลิ้นกับฟัน ว่า มีเสียงอุสุม ได้แก่เสียง ศ ษ ส. (ป.; ส. อุษฺมนฺ).

ศราทธ,ศราทธ-,ศราทธ์

หมายถึง[สาดทะ-, สาด] น. การทำบุญให้แก่ญาติผู้ล่วงลับไปแล้ว. (ส.).

อุษมะ,อุษมัน

หมายถึง[อุดสะมะ, อุดสะมัน] น. ไอ, ไออุ่น. (ส.; ป. อุสุม, อุสุมา).

ไขย่น

หมายถึงน. ม่านจีบ. (ประชุมพงศ.).

เมฆ

หมายถึง[เมก] น. ไอนํ้าที่รวมตัวกันเป็นกลุ่มก้อนลอยอยู่ในอากาศ. (ป., ส.).

วีสะ

หมายถึงว. ยี่สิบ. (ป.; ส. วีศ).