ผลการค้นหา

ปรากฤต

หมายถึง[ปฺรากฺริด] น. ภาษาพื้นเมืองในอินเดียสมัยโบราณซึ่งสืบเนื่องมาจากภาษาตระกูลอริยกะ. (ส.).

แต้จิ๋ว

หมายถึงน. จีนชาวเมืองแต้จิ๋วในมณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีน, เรียกภาษาของจีนชาวนี้ว่า ภาษาแต้จิ๋ว.

นิรุตติ

หมายถึงน. ภาษา, คำพูด. (ป.; ส. นิรุกฺติ).

กวางตุ้ง

หมายถึง[กฺวาง-] น. ชาวจีนในมณฑลกวางตุ้งของประเทศจีน, เรียกภาษาของชาวจีนในมณฑลนี้ ว่า ภาษากวางตุ้ง.

คัดไทย

หมายถึงน. วิชาคัดภาษาไทยตามที่ครูสั่ง.

ตันติภาษา

หมายถึงน. ภาษาที่มีแบบแผน. (ส.; ป. ตนฺติภาสา).

นิรุกติ

หมายถึงน. ภาษา, คำพูด. (ส.; ป. นิรุตฺติ).

เพลงออกภาษา

หมายถึงน. เพลงที่บรรเลงออกสำเนียงภาษาของชาติอื่น ๆ ในเพลงเดียวกันหรือเพลงที่บรรเลงต่อท้ายเพลงแม่บทแต่ไม่ครบ ๑๒ ภาษา.

ทับศัพท์

หมายถึงว. ที่รับเอาคำของภาษาหนึ่งมาใช้ในอีกภาษาหนึ่งโดยวิธีถ่ายเสียงและถอดอักษร เช่น เขียนทับศัพท์ แปลทับศัพท์.

สำเนียง

หมายถึงน. เสียง, นํ้าเสียง, หางเสียง, วิธีออกเสียง, เช่น สำเนียงส่อภาษา สำเนียงไม่ชัด พูดภาษาไทยแต่สำเนียงเป็นฝรั่ง.

พจนานุกรม

หมายถึง[-กฺรม] น. หนังสือว่าด้วยถ้อยคำในภาษาใดภาษาหนึ่ง เรียงตามลำดับตัวอักษร โดยทั่ว ๆ ไปจะบอกความหมายและที่มาของคำเป็นต้นด้วย.

คำเมือง

หมายถึงน. ภาษาถิ่นของคนในถิ่นพายัพของประเทศไทย.