ค้นเจอ 412 รายการ

ปริษัท

หมายถึง[ปะริสัด] น. บริษัท. (ส. ปริษทฺ; ป. ปริส).

อปมงคล,อัปมงคล

หมายถึง[อะปะ-, อับปะ-] ว. ปราศจากมงคล, ไม่เจริญ, เป็นลางร้าย. (ป., ส.).

พะเพิง

หมายถึงน. เพิงที่ต่อปะเข้าไปกับด้านสกัดของเรือน, พะ เพิง หรือ เพิงพะ ก็เรียก.

โรปนะ

หมายถึง[โรปะนะ] น. การเพาะปลูก. (ป.; ส. โรปณ).

ปดิวรัดา

หมายถึง[ปะดิวะรัดดา] น. ภริยาที่ซื่อสัตย์และภักดีต่อสามี. (ส. ปติวรฺตา).

ปริพัตร

หมายถึง[ปะริพัด] ก. บริพัตร. (ป. ปริวตฺต; ส. ปริวรฺต).

ปริยัติ

หมายถึง[ปะริยัด] น. การเล่าเรียนพระไตรปิฎก. (ป. ปริยตฺติ).

วปนะ

หมายถึง[วะปะ-] (แบบ) น. การหว่าน (ใช้แก่ข้าว), การเพาะปลูก. (ป., ส.).

ราชูปโภค,ราโชปโภค

หมายถึง[ราชูปะโพก, ราโชปะโพก] น. เครื่องใช้สอยของพระราชา. (ป.).

ทองรูปพรรณ

หมายถึง[-รูบปะพัน] น. ทองคำที่ทำสำเร็จเป็นเครื่องประดับและของใช้ต่าง ๆ.

พะงาบ,พะงาบ ๆ

หมายถึงว. อาการที่อ้าปากแล้วหุบปาก, อาการที่หายใจทางปาก (เป็นอาการของคนและสัตว์ที่เหนื่อยหอบหรือใกล้จะตาย), งาบ ๆ ปะงาบ หรือ ปะงาบ ๆ ก็ว่า.

สัปคับ

หมายถึง[สับปะคับ] น. ที่สำหรับนั่งผูกติดบนหลังช้าง, แหย่งช้าง.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ