ตัวกรองผลการค้นหา
ผ้าถุง
หมายถึงน. เครื่องนุ่งของผู้หญิง ซึ่งใช้ผืนผ้าเย็บริมด้านข้างให้ติดกัน.
มุ้ง
หมายถึงน. ผ้าหรือสิ่งอื่นที่ทำขึ้นสำหรับกางกันยุงหรือป้องกันยุง, ลักษณนามว่า หลัง.
ลินิน
หมายถึงน. ผ้าทอด้วยใยป่านชนิดหนึ่งที่มาจากต้นแฟลกซ์. (อ. linen).
เทพทัณฑ์
หมายถึง[เทบพะ-] น. ไม้มีปลายพันผ้าสำหรับชุบนํ้ามันจุดไฟในพระราชพิธีกัตติเกยา.
คลุมโปง
หมายถึงก. กิริยาที่เอาวัตถุเช่นผ้าคลุมมิดทั้งหัวทั้งตัวหรือเกือบทั้งตัว.
ถกเขมร
หมายถึงก. นุ่งผ้าโจงกระเบนดึงชายให้สูงร่นขึ้นไปเหนือเข่า, ขัดเขมร ก็ว่า.
อักษรบฏ
หมายถึง[อักสอระบด] น. แผ่นผ้าที่เขียนสระ พยัญชนะ ใช้ในการเรียนการสอนในสมัยโบราณ, ที่ใช้แผ่นกระดาษติดผ้าหรือแผ่นกระดาษแทนก็มี. (ส.).
กุศราช
หมายถึง[กุดสะหฺราด, กุดสะราด] น. ผ้าโบราณชนิดหนึ่ง มีดอกคล้ายผ้าลาย เนื้อหยาบหนา เช่น คลี่ผ้ากุศราชออกคาดพุง. (สังข์ทอง).
ทองแล่ง
หมายถึงน. ทองคำที่เอามาแล่งเป็นเส้นบาง ๆ ใช้สำหรับปักหรือทอผ้า.
ใบปก
หมายถึงน. กระดาษหรือผ้าหรือหนังเป็นต้นที่หุ้มอยู่ภายนอกสมุดหรือหนังสือ, ปก ก็เรียก.
ปม
หมายถึงน. เนื้อที่เป็นปุ่มขึ้นตามตัว, ขอดของผ้าหรือเชือก, ข้อยุ่งที่แก้ยาก.
ปะรำ
หมายถึงน. สิ่งปลูกสร้างขึ้นชั่วคราว มีเสา หลังคาแบนดาดด้วยผ้าหรือใบไม้.