ผลการค้นหา

เสียนิสัย

หมายถึงก. มีนิสัยไม่ดี เช่น พ่อแม่มีลูกคนเดียว จึงตามใจจนลูกเสียนิสัย เอาแต่ใจตัวเอง.

วิ่งผลัด

หมายถึงน. การแข่งขันชนิดหนึ่ง แบ่งออกเป็นชุด ๆ ชุดละ ๔ คน แต่ละชุดจัดคนยืนอยู่ในลู่ของตนตามจุดต่าง ๆ ที่กำหนด คนแรกจะเริ่มวิ่งจากต้นทาง แล้วส่งไม้ให้คนที่ ๒ คนที่ ๒ วิ่งไปส่งให้คนที่ ๓ และคนที่ ๓ วิ่งไปส่งให้คนที่ ๔ ตามลำดับ คนที่ ๔ ของชุดใดวิ่งถึงหลักชัยก่อนเป็นผู้ชนะ.

ม้าใช้

หมายถึงน. คนขี่ม้าสำหรับรับใช้, คนเร็วสำหรับส่งข่าวสาร, คนรับใช้ติดต่อ.

รวบอำนาจ

หมายถึงก. รวมอำนาจ เช่น รวบอำนาจมาไว้ส่วนกลาง รวบอำนาจมาไว้ที่คนคนเดียว.

อปราชัย,อัปราชัย

หมายถึง[อะปะ-, อับปะ-] น. ความไม่แพ้, ความชนะ; (กลอน) บางทีใช้หมายความว่า แพ้ เช่น คบคนดีเป็นศรีแก่ตัว คบคนชั่วอัปราชัย. (ป.).

รองคอ

หมายถึงก. ถัดคนแรก (ใช้เรียกคนเล่นการพนันอย่างหยอดหลุม).

เศาไจย

หมายถึง[-ไจ] น. คนซักฟอก, คนทำความสะอาด. (ส. เศาเจย).

สาปส่ง

หมายถึง(ปาก) ก. ตัดขาดไม่เกี่ยวข้องด้วย เช่น คนคนนี้ฉันขอสาปส่งไม่คบอีก.

เรือโดยสาร

หมายถึง(กฎ) น. เรือที่บรรทุกคนโดยสารเกิน ๑๒ คน.

หัวนอนปลายตีน

หมายถึงน. หลักแหล่ง, เทือกเถาเหล่ากอ, เช่น คนคนนี้ไว้ใจยากเพราะไม่รู้หัวนอนปลายตีนของเขา.

เลี้ยงลูกเจ้าเฝ้าคลัง

หมายถึงก. ทำสิ่งที่มีแต่เสมอตัวกับขาดทุน, ทำดีก็เสมอตัว ทำไม่ดีก็ต้องได้รับโทษ.

คุณากร

หมายถึง[คุนากอน] น. บ่อเกิดแห่งความดี, ที่รวมแห่งความดี. (ป. คุณ + อากร).