ผลการค้นหา

หากินตัวเป็นเกลียว

หมายถึง(สำ) ก. ขยันทำมาหากินจนไม่มีเวลาได้พักผ่อน.

ปากราก

หมายถึง[ปากราก] น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).

กระบิด

หมายถึงก. บิดเชือกหรือตอกให้เขม็งจนขอดเป็นปม.

แซ่

หมายถึงว. มีเสียงอื้ออึงจนฟังไม่ได้ศัพท์, โจษกันแพร่หลาย.

หนังหุ้มกระดูก

หมายถึง(สำ) น. เรียกลักษณะของคนหรือสัตว์ที่ผอมมากจนมองเห็นแนวโครงกระดูกว่า ผอมจนหนังหุ้มกระดูก.

ร้อนวิชา

หมายถึง(สำ) ก. เกิดความเร่าร้อนเนื่องจากคาถาอาคมจนอยู่ไม่เป็นปรกติ; เร่าร้อนอยากจะแสดงวิชาความรู้พิเศษหรือคาถาอาคมจนผิดปรกติวิสัย.

สิ้นตำรา

หมายถึง(สำ) ว. จนปัญญา, หมดทาง, หมดฝีมือ, เช่น หมอช่วยคนไข้จนสิ้นตำรา คนไข้ก็ไม่ฟื้น, หมดตำรา ก็ว่า.

อกรวบ

หมายถึงน. อกไม่ผาย. ว. อาการของคนที่วิ่งจนเหนื่อยหอบแทบจะหมดเรี่ยวแรง เรียกว่า วิ่งจนอกรวบ.

ตฤท

หมายถึง[ตฺริด] (แบบ) ก. เจาะ, แทง. (ส.; ป. ตุท).

วัคคุวัท

หมายถึงว. ผู้กล่าวไพเราะ. (ป. วคฺคุ + วท ว่า ผู้กล่าว).

ปาณทัณฑ์

หมายถึงน. โทษถึงชีวิต. (ป.; ส. ปฺราณทณฺฑ).

ทัต,-ทัต

หมายถึงก. ให้แล้ว, ใช้เป็นคำหลังสมาส เช่น พรหมทัต เทวทัต. (ป. ทตฺต).