ค้นเจอ 4,536 รายการ

ประทักษ์

หมายถึงว. ขยัน, ฉลาด, คล่องแคล่ว, สามารถ.

อาขยาน

หมายถึง[-ขะหฺยาน, -ขะยาน] น. บทท่องจำ; การเล่า, การบอก; การสวด; เรื่อง, นิทาน. (ส.; ป. อกฺขาน).

จุลสาร

หมายถึงน. สิ่งตีพิมพ์ที่บอกเรื่องต่าง ๆ ที่น่าสนใจ ออกมาเป็นคราว ๆ ไม่มีกำหนดเวลาแน่นอน.

ลึกลับ

หมายถึงว. เร้นลับจนเหลือรู้เหลือเห็น หรือที่เข้าใจได้ยาก, ยากที่จะสืบสาวราวเรื่องได้ หรือที่สืบสาวราวเรื่องได้ยาก, เช่น เรื่องลึกลับ คดีลึกลับ คนลึกลับ.

ตอแหล

หมายถึง[-แหฺล] เป็นคำด่าคนที่พูดเท็จ (มักใช้แก่ผู้หญิง); ช่างพูดและแสดงกิริยาน่ารัก (ใช้เฉพาะเด็กที่สอนพูด).

คู่มือ

หมายถึงว. ใช้ประโยชน์ได้เหมาะใจ, สำหรับประจำตัว, เช่น อาวุธคู่มือ. น. สมุดหรือหนังสือที่ให้ความรู้เกี่ยวกับเรื่องใดเรื่องหนึ่งที่ต้องการรู้เพื่อใช้ประกอบตำรา เพื่ออำนวยความสะดวกเกี่ยวกับการศึกษาหรือการปฏิบัติเรื่องใดเรื่องหนึ่ง หรือเพื่อแนะนำวิธีใช้อุปกรณ์อย่างใดอย่างหนึ่ง.

ระบิ,ระบิล

หมายถึงน. เรื่อง, ความ, ฉบับ, อย่าง.

ข้อใหญ่ใจความ

หมายถึงน. เรื่องสำคัญ.

ลางเนื้อชอบลางยา

หมายถึงน. ยาอย่างเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง; (สำ) ของสิ่งเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง.

แต่ละ

หมายถึงว. คำที่บอกแยกเป็นจำนวนหนึ่ง ๆ เช่น แต่ละคน แต่ละราย แต่ละหมวด.

สุดจิต,สุดใจ

หมายถึงว. ยอดรัก, อย่างยอด.

โปรดปราน

หมายถึงก. เอ็นดู, รักใคร่.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ