ตัวกรองผลการค้นหา
ตัวเก็ง
หมายถึงน. ผู้ ตัว หรือสิ่งที่คาดหมายไว้อย่างมั่นใจ.
ตายโคม
หมายถึงน. เรียกไข่ที่ตัวตายในระหว่างฟักว่า ไข่ตายโคม.
ตูข้า
หมายถึง(โบ) ส. ตัวข้า, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.
เขย้อแขย่ง
หมายถึง[ขะเย่อขะแหฺย่ง] ก. ตะเกียกตะกายจะให้ตัวสูงขึ้น, ออกเสียงว่า ขะเย้อขะแหย่ง ก็มี.
ว
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น กล่าว นิ้ว.
ศุกล,ศุกล-
หมายถึง[สุกกะละ-] ว. สุกใส, สว่าง; ขาว, บริสุทธิ์. (ส. ศุกฺล, ศุกฺร; ป. สุกฺก).
สนามเพลาะ
หมายถึงน. คูที่ขุดกำบังตัวในเวลารบ.
สิ่วน่อง
หมายถึงน. สิ่วชนิดหนึ่งตัวหนาเป็นสี่เหลี่ยม มีคม.
เห็นแก่
หมายถึงก. มุ่งเฉพาะเพื่อ เช่น เห็นแก่ตัว เห็นแก่พวก เห็นแก่ได้.
เกี่ยวแฝกมุงป่า
หมายถึง(สำ) ก. ทำอะไรเกินกำลังความสามารถของตัว.
ฌ
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๑๒ นับเป็นพวกอักษรตํ่า.
ข้าวใหม่น้อย
หมายถึงน. ชื่อไข้ที่เป็นผื่นตามตัวเหมือนมดกัด มีหัวสีขาว เวลาเป็นทำให้ตัวร้อนจัด.