ผลการค้นหา

ใจอ่อน

หมายถึงว. ยอมง่าย, สงสารง่าย.

เฉลียวใจ

หมายถึงก. นึกระแวงขึ้นมา, ชักจะสงสัย.

เชื่อใจ

หมายถึงก. ไว้ใจ.

ตกใจ

หมายถึงก. สะดุ้งขึ้นโดยไม่รู้ตัวเมื่อได้ยินเสียงดัง ๆ หรือมีใครมาถูกต้องตัว, ใจหาย.

เต็มใจ

หมายถึงก. มีนํ้าใจไม่บกพร่อง, มีใจสมัครด้วยยินดี, ไม่มีข้ออิดเอื้อนหรือขัดแย้ง.

เตือนใจ

หมายถึงก. สะกิดใจ, ทำให้ระลึกได้.

ถลำใจ

หมายถึงก. ปล่อยใจให้ตกอยู่ในข้อผูกพัน.

ขาดใจ

หมายถึงก. สิ้นใจ, ตาย; โดยปริยายหมายความว่า ยอด, มาก, เช่น สุดสวาทขาดใจ.

คับแคบแอบใจ

หมายถึงว. อึดอัดใจเต็มทน.

แคลงใจ

หมายถึงก. ไม่แน่ใจหรือวางใจลงไปได้เพราะออกจะสงสัย, คลางแคลง ก็ว่า.

จงใจ

หมายถึงก. ตั้งใจ, หมายใจ, เจตนา.

จิตใจ

หมายถึงน. ใจ, อารมณ์ทางใจ, (ปาก) กะจิตกะใจ.