ค้นเจอ 121 รายการ

ไปยาล

หมายถึงน. เครื่องหมายละคำ รูปดังนี้ ฯ เรียกว่า ไปยาลน้อย สำหรับละคำที่ประกอบคำหน้า เช่น กรุงเทพฯ โปรดเกล้าฯ, รูปดังนี้ ฯลฯ หรือ ฯเปฯ เรียกว่า ไปยาลใหญ่ สำหรับละข้อความข้างท้าย เช่น ในป่ามีช้าง เสือ ลิง ค่าง ฯลฯ อ่านว่า “ละ”, หรือละข้อความในระหว่าง เช่น เพลงสรรเสริญพระบารมีว่า ข้าวรพุทธเจ้า ฯลฯ ดุจถวายชัย ชโย อ่านว่า “ละถึง”, เปยยาล ก็เรียก. (ป. เปยฺยาล).

ตะโก

หมายถึงน. เสือ เช่น ทับตะโก ว่า ถิ่นของเสือ. (กะเหรี่ยง).

เสือข้างลาย

หมายถึงน. ชื่อปลาน้ำจืดขนาดเล็กชนิด Puntius partipentazona ในวงศ์ Cyprinidae รูปร่างและลักษณะคล้ายปลาตะเพียน มีลายดำ ๕ แถบ พาดขวางได้จังหวะกัน.

เสือร้องไห้

หมายถึงน. เนื้อส่วนคอของวัวหรือควายที่มีพังผืดมาก, อาหารชนิดหนึ่งปรุงด้วยเนื้อส่วนที่เรียกว่า เสือร้องไห้.

เสือรู้

หมายถึง(สำ) น. คนที่มีไหวพริบหรือฉลาดรู้จักเอาตัวรอด.

เสือนอนกิน

หมายถึง(สำ) น. คนที่ได้รับผลประโยชน์หรือผลกำไรโดยไม่ต้องลงทุนลงแรง.

เสือลำบาก

หมายถึงน. เสือที่ถูกทำร้ายบาดเจ็บ มีความดุร้ายมากกว่าปรกติ, โดยปริยายหมายถึงคนที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น.

เสือแมลงภู่

หมายถึงดู ดาว ๒.

เหยียบถ้ำเสือ,เหยียบถิ่นเสือ

หมายถึงก. เข้าไปในแดนผู้มีอิทธิพลโดยไม่แสดงความยำเกรง.

เสือเฒ่าเจ้าเล่ห์

หมายถึง(สำ) น. ชายสูงอายุที่มีท่าทีสงบเสงี่ยมน่านับถือ แต่เจ้ามารยามีเล่ห์เหลี่ยมมาก.

เสือในร่างสมัน

หมายถึง(สำ) น. คนร้ายที่แฝงมาในร่างของคนดี.

เสือลากหาง

หมายถึง(สำ) น. คนที่ทำท่าทีเป็นเซื่องซึม เป็นกลอุบายให้ผู้อื่นตายใจแล้วเข้าทำการอย่างใดอย่างหนึ่งโดยไม่ทันให้รู้ตัว, คนที่ทำท่าอย่างเสือลากหาง เพื่อขู่ให้กลัว เช่น ถือไม้เท้าก้าวเดินเป็นท่าทาง ทีเสือลากหางให้นางกลัว. (สังข์ทอง).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ