ผลการค้นหา

กระฟัดกระเฟียด

หมายถึงว. อาการที่โกรธหรือแสร้งทำโกรธ.

ตอแย

หมายถึงก. ยั่วให้เกิดความรำคาญหรือให้โกรธ, สนใจ, (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น อย่าไปตอแยด้วย.

เฉียวฉุน

หมายถึงก. ฉุนจัด, โกรธง่าย, โกรธเร็ว, ฉุนเฉียว ก็ว่า.

เดือดดาล

หมายถึงก. โกรธมาก, โกรธพลุ่งพล่าน, ดาลเดือด ก็ใช้.

ฉุนเฉียว

หมายถึงว. ฉุนจัด, โกรธง่าย, โกรธเร็ว, เฉียวฉุน ก็ว่า.

ขึ้งเคียด

หมายถึงก. โกรธอย่างชิงชัง.

ขุ่นแค้น

หมายถึงก. โกรธอย่างเจ็บใจ.

ยักหยาว

หมายถึงก. ยั่วเย้าให้โกรธ.

ใจน้อย

หมายถึงว. โกรธง่าย.

เคียด

หมายถึงก. เคือง, โกรธ.

มาระ

หมายถึงก. โกรธ. (ช.).

หัวฟัดหัวเหวี่ยง

หมายถึงว. อาการที่โกรธจัด เช่น เขาโกรธจัด เดินหัวฟัดหัวเหวี่ยงออกไป.