ค้นเจอ 2,212 รายการ

หลัง

หมายถึงก. หลง มักใช้เข้าคู่กับคำ บ้า เป็น บ้าหลัง.

เพ่อ

หมายถึงว. ใช้ประกอบหลังคำ อย่า เป็น อย่าเพ่อ หมายความว่า ห้ามไม่ให้กระทำในขณะนั้น เช่น อย่าเพ่อกิน, พึ่ง เพิก หรือ เพิ่ง ก็ว่า.

น้ำเชี่ยวอย่าขวางเรือ

หมายถึง(สำ) อย่าขัดขวางผู้ที่มีอำนาจ, เป็นคำพูดเชิงเตือนสติ.

พึ่ง

หมายถึงว. คำช่วยกริยาหมายถึงเวลาที่ล่วงไปหยก ๆ ในขณะที่พูดนั้น เช่น เขาพึ่งไป, เพิ่ง ก็ว่า; ใช้ประกอบหลังคำ อย่า เป็น อย่าพึ่ง หมายความว่า ห้ามไม่ให้กระทำในขณะนั้น เช่น อย่าพึ่งไป อย่าพึ่งกิน, เพิ่ง เพิก หรือ เพ่อ ก็ว่า.

หวานลิ้นกินตาย

หมายถึง(สำ) ก. หลงเชื่อคำพูดเพราะ ๆ หรือคำสรรเสริญเยินยอ จะได้รับความลำบากในภายหลัง.

เมามัว

หมายถึงว. หลงละเลิง, มัวเมา ก็ว่า.

มัวเมา

หมายถึงว. หลงละเลิง, เมามัว ก็ว่า.

ตายใจ

หมายถึงก. หลงเชื่ออย่างไม่สงสัย.

หลงลม,หลงลมปาก

หมายถึง(ปาก) ก. หลงเชื่อถ้อยคำ เช่น อย่าหลงลมปากคนชวนไปหาลาภทางไกล.

พาซื่อ

หมายถึงก. เข้าใจตรง ๆ ตามที่เขาพูด, พลอยหลงเชื่อหรือหลงผิดตามไปด้วย.

ป้ำเป๋อ,ป้ำ ๆ เป๋อ ๆ

หมายถึงว. หลง ๆ ลืม ๆ, ขี้หลงขี้ลืม, กะปํ้ากะเป๋อ ก็ว่า.

ได้หน้าลืมหลัง

หมายถึงก. หลง ๆ ลืม ๆ.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ