ผลการค้นหา

สัตตาหกรณียะ

หมายถึง[สัดตาหะกะระนียะ, สัดตาหะกอระนียะ] น. กิจที่พึงทำเป็นเหตุให้ภิกษุออกจากวัดไปพักแรมในที่อื่นในระหว่างพรรษาได้ไม่เกิน ๗ วัน เช่นเพื่อไปพยาบาลภิกษุสามเณรหรือบิดามารดาที่ป่วยไข้หรือเพื่อบำรุงศรัทธาของทายก.

โลหะผสม

หมายถึงน. โลหะเจือ.

โลหะเจือ

หมายถึงน. โลหะที่เกิดจากการผสมโลหะต่างชนิดกัน เช่น นาก ทองบรอนซ์, โลหะผสม ก็ว่า.

เหล็กกล้าไม่เป็นสนิม

หมายถึงน. เหล็กกล้าที่เจือโลหะโครเมียมหรือโลหะโครเมียมกับโลหะนิกเกิล บางชนิดมีซิลิคอนเจือปนด้วย.

โลห,โลห-,โลหะ

หมายถึง[โลหะ-] น. ธาตุที่ถลุงจากแร่แล้ว เช่น เหล็ก ทองแดง ทองคำ; (วิทยา) ธาตุซึ่งมีสมบัติสำคัญ คือ เป็นตัวนำไฟฟ้าและความร้อนที่ดี มีขีดหลอมเหลวสูง ขัดให้เป็นเงาได้ ตีแผ่เป็นแผ่นหรือดึงให้เป็นเส้นลวดได้ เมื่อนำมาเคาะมีเสียงดังกังวาน เมื่ออยู่ในสภาพไอออนจะเป็นไอออนบวก.

ไล่ขี้

หมายถึงก. ขับขี้ตะกรันออกจากเนื้อโลหะโดยนำโลหะมาหลอม.

ทองชุบ

หมายถึงน. โลหะชุบทอง, ทองวิทยาศาสตร์ ก็เรียก.

แม่เหล็ก

หมายถึงน. แร่หรือโลหะที่มีสมบัติดูดเหล็กได้.

ทองวิทยาศาสตร์

หมายถึงน. โลหะชุบทอง, ทองชุบ ก็เรียก.

บัดกรี

หมายถึง[บัดกฺรี] ก. เชื่อมหรือประสานโลหะให้ติดกัน.

ตะกั่วเกรียบ

หมายถึงน. ตะกั่วที่ประสมโลหะบางอย่างเพื่อให้แข็ง.

ซัดยา

หมายถึงก. ใส่ยาลงในเบ้าที่หลอมโลหะในการเล่นแร่แปรธาตุ.