ผลการค้นหา

เตาแก๊ส

หมายถึงน. เตาหุงต้มที่ใช้แก๊สเป็นเชื้อเพลิง.

เนื้อเปื่อย

หมายถึงน. เนื้อวัวที่ต้มจนเปื่อยใช้ประกอบอาหาร.

ข้าวเปียก

หมายถึงน. ข้าวที่ต้มและกวนให้เละ, ข้าวที่ต้มกับนํ้ากะทิเจือเกลือเล็กน้อย กวนให้สุกจนข้นหรือเละ มีรสเค็ม ๆ มัน ๆ.

ยำใหญ่

หมายถึงน. ยำที่ใส่แตงกวา ไข่ต้ม กุ้งต้ม หมูต้ม หนังหมู เห็ดหูหนู หัวผักกาดขาว ใบสะระแหน่ ใบโหระพา ปรุงให้มีรสเปรี้ยว เค็ม หรือหวานด้วยก็ได้.

โจ๊ก

หมายถึงน. ข้าวต้มชนิดหนึ่งที่ใช้ปลายข้าวต้มจนเละ. (จ.).

ปลากริม

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งต้ม ใส่กะทิและนํ้าตาล.

หม้อหนู

หมายถึงน. หม้อดินขนาดเล็กสำหรับต้มน้ำกระสายยาเป็นต้น.

แกงบวด

หมายถึงน. ของหวานที่ใช้ผลไม้ เผือก มัน ฟักทอง เป็นต้น ต้มกับนํ้าตาลและกะทิ.

ซุป

หมายถึงน. อาหารนํ้าชนิดหนึ่ง ต้มด้วยเนื้อสัตว์หรือผัก เป็นต้น. (อ. soup).

ต้มเค็ม

หมายถึงน. ชื่ออาหารคาวอย่างหนึ่ง ใช้ปลาหรือเนื้อสัตว์อื่นมีหมูเป็นต้นเคี่ยวให้เข้าไส้หรือให้เปื่อย, ถ้าต้มตามแบบจีนมีรสเค็ม แต่ถ้าต้มตามแบบไทยมีรสหวานเค็ม.

ข้าวต้ม

หมายถึงน. ข้าวที่ต้มให้สุก; ข้าวเหนียวที่ห่อด้วยใบไม้เช่นใบตองหรือใบมะพร้าวอ่อน แล้วต้มหรือนึ่งให้สุก อยู่ในจำพวกขนม มีชื่อต่าง ๆ เช่น ข้าวต้มมัด ข้าวต้มผัด.

กระทะ

หมายถึงน. ภาชนะก้นตื้นปากผาย ใช้สำหรับหุงต้มเป็นต้น.