ตัวกรองผลการค้นหา
กาลเทศะ
หมายถึง[กาละ-] น. เวลาและสถานที่; ความควรไม่ควร. (ส.).
วันทย,วันทย-
หมายถึง[วันทะยะ-] ว. ควรไหว้, ควรนอบนบ. (ส.).
สาวไส้
หมายถึงก. นำความลับที่ไม่ควรเปิดเผยไปให้คนอื่นรู้, มักใช้ในทางไม่ดี.
คน
หมายถึงน. มนุษย์.
หมายถึงก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ ให้เข้ากัน.
คน เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
ฅน เป็นคำที่เขียนผิด ❌
ซ่องเสพ
หมายถึงก. คบหากัน เช่น ควรซ่องเสพนักปราชญ์ อย่าซ่องเสพคนพาล; ร่วมประเวณี.
แบ่งสันปันส่วน
หมายถึงก. แบ่งให้ตามสัดตามส่วนที่ควรจะได้.
ลางเนื้อชอบลางยา
หมายถึงน. ยาอย่างเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง; (สำ) ของสิ่งเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง.
มโนธรรม
หมายถึงน. ความรู้สึกผิดชอบชั่วดี, ความรู้สึกว่าอะไรควรทำอะไรไม่ควรทำ.
เหลือเกิน
หมายถึงว. ยิ่งนัก, เกินควร, เต็มที.
อุจาด
หมายถึงว. น่าเกลียด, น่าอาย, อย่างที่ไม่ควรทำ.