ผลการค้นหา

พอเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง

หมายถึง(สำ) ก. พอมีกินมีใช้, พอเลี้ยงตัวได้.

พื้นท้อง

หมายถึงน. เนื้อตรงส่วนท้อง (โดยมากหมายถึงส่วนท้องของปลา).

ข่มท้อง

หมายถึงก. ใช้มือกดท้องช่วยในการคลอดลูก.

คว้านท้อง

หมายถึงก. ฆ่าตัวตายแบบญี่ปุ่น โดยใช้มีดแทงที่ท้องแล้วคว้าน. (เทียบ ญิ. harakiri).

หน้าท้อง

หมายถึงน. ส่วนหน้าของท้อง ตั้งแต่ลิ้นปี่จนถึงบริเวณต้นขา เช่น ฉีดเซรุ่มป้องกันพิษสุนัขบ้าที่หน้าท้องหลังจากถูกสุนัขกัด; โดยปริยายหมายถึงท้องที่ยื่นเพราะมีไขมันมาก เช่น ผู้หญิงคนนี้สวยดี เสียแต่มีหน้าท้อง.

เลี้ยงปากเลี้ยงท้อง

หมายถึงก. ทำมาหากินพอเลี้ยงตัว.

ฝีในท้อง

หมายถึงน. วัณโรคที่เกิดในทรวงอกหรือในช่องท้อง.

โกยท้อง

หมายถึงก. ฝืนท้อง, ใช้มือทั้ง ๒ ช้อนท้องเพื่อให้หายแน่นท้องเป็นต้น.

เจ็บท้อง

หมายถึงก. อาการเจ็บท้องเวลาจะคลอดลูก.

ตั้งท้อง

หมายถึงว. เรียกข้าวที่มีรวงอ่อน ๆ ว่า ข้าวตั้งท้อง.

หนักท้อง

หมายถึงว. พอให้อิ่ม, พอประทังหิว, เช่น กินพอให้หนักท้อง.

ล้างท้อง

หมายถึงก. ใช้สายยางสอดเข้าทางปากดูดเอาเศษอาหารหรือของที่เป็นพิษออกจากกระเพาะและส่งนํ้าหรือนํ้าเกลือไปล้างกระเพาะทางสายยางนั้น.