ตัวกรองผลการค้นหา
ออกภาษา
หมายถึงน. เรียกเพลงที่บรรเลงออกสำเนียงภาษาของชาติอื่น ๆ ในเพลงเดียวกัน หรือเพลงที่บรรเลงต่อท้ายเพลงแม่บทแต่ไม่ครบ ๑๒ ภาษา ว่า เพลงออกภาษา.
ผาม
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ปะรำ.
ข้าวปุ้น
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ขนมจีน.
ขี้สูด
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ดู ชันโรง.
กระต่ายเต้น
หมายถึงน. เพลงไทยของเก่าสำหรับทำเพลงเร็ว, ถ้ารับร้องเป็นเพลง ๒ ชั้น.
เกี่ยวข้าว
หมายถึงน. เรียกเพลงร้องแก้กันในเวลาเกี่ยวข้าวทำนองเพลงเรือว่า เพลงเกี่ยวข้าว.
แคน
หมายถึงน. เครื่องดนตรีทางถิ่นอีสาน ทำด้วยไม้ซางผูกเรียงต่อกับเต้าแคน สำหรับเป่าเป็นเพลง.
เว้า
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. พูด.
เงี่ยง
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. กระโถน.
หยัง
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ว. อะไร, ทำไม.
เบื้อ
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ผีเสื้อ.
ปลาแดก
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ปลาร้า.