ผลการค้นหา

ออกภาษา

หมายถึงน. เรียกเพลงที่บรรเลงออกสำเนียงภาษาของชาติอื่น ๆ ในเพลงเดียวกัน หรือเพลงที่บรรเลงต่อท้ายเพลงแม่บทแต่ไม่ครบ ๑๒ ภาษา ว่า เพลงออกภาษา.

ผาม

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ปะรำ.

ข้าวปุ้น

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ขนมจีน.

ขี้สูด

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ดู ชันโรง.

กระต่ายเต้น

หมายถึงน. เพลงไทยของเก่าสำหรับทำเพลงเร็ว, ถ้ารับร้องเป็นเพลง ๒ ชั้น.

เกี่ยวข้าว

หมายถึงน. เรียกเพลงร้องแก้กันในเวลาเกี่ยวข้าวทำนองเพลงเรือว่า เพลงเกี่ยวข้าว.

แคน

หมายถึงน. เครื่องดนตรีทางถิ่นอีสาน ทำด้วยไม้ซางผูกเรียงต่อกับเต้าแคน สำหรับเป่าเป็นเพลง.

เว้า

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. พูด.

เงี่ยง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. กระโถน.

หยัง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ว. อะไร, ทำไม.

เบื้อ

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ผีเสื้อ.

ปลาแดก

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ปลาร้า.